مرتضی‌علی عباس‌میرزایی، نویسنده، کارگردان و مدرس سینما، با نقد و بررسی چهار فیلم کوتاه سیزدهمین جلسه فصل هشتم پاتوق فیلم کوتاه، به نقاط ضعف و قوت آن‌ها پرداخت.
به گزارش روابط‌عمومی انجمن سینمای جوانان ایران، سیزدهمین جلسه از هشتمین فصل پاتوق فیلم کوتاه، روز دوشنبه 19 تیرماه 1402 با نمایش 4 فیلم کوتاه ایرانی، «چگونه منتظر گودو باشیم» به کارگردانی عرشیا زینعلی، «یخ آن تابستان» به کارگردانی مهرداد عبداللهی، «نامه شماره چهل‌وچهارم» به کارگردانی سیدامین جواهری و «استراتوسفر» به کارگردانی محمود پوینده، در پردیس سینمایی بهمن برگزار خواهد شد.
این جلسه مانند تمام جلسه‌های پاتوق فیلم کوتاه با اکران و نقد و بررسی چهار فیلم کوتاه همراه بود و پس از نمایش و در ابتدای شروع جلسه نقد و بررسی محمد قاسمی، مجری این جلسه از پاتوق فیلم کوتاه تهران ضمن خوش‌آمدگویی به حاضران در سالن و اشاره به اینکه 20 روز بیشتر مهلت برای ارسال آثار به چهلمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران باقی نمانده است، مرتضی‌علی عباس‌میرزایی، کارشناس ویژه سیزدهمین جلسه پاتوق فیلم کوتاه تهران را برای حضور روی سن دعوت کرد.
مرتضی‌علی عباس‌میرزایی، منتقد، نویسنده، کارگردان و مدرس سینما به‌عنوان کارشناس ویژه سیزدهمین جلسه، پس از اکران آثار با کارگردانان فیلمهای به نمایش درآمده و علاقه‌مندان و هنرجویان سینما که در سالن شماره 2 سینما بهمن حضور داشتند، به گفتگو نشست و آثار آن‌ها را از منظر ایدئولوژی، نوع مواجهه با سینما، ایده‌ها و تنوع نگاه‌ها و ساختار کارگردانی مورد تحلیل و بررسی قرار داد.
عباس‌میرزایی در ابتدای صحبت‌‌های خود که با نقد و بررسی فیلم کوتاه «چگونه منتظر گودو باشیم» ساخته عرشیا زینعلی که با حضور حسین بشارتی، تدوینگر این فیلم کوتاه همراه بود، عنوان کرد: عرشیا زینعلی بسیار فیلم‌ساز توانمند و خوبی است و امیدوار هستم که این فیلم‌ساز رشتی سینمای ایران، به زودی بتواند فیلم بلند و حرفه‌ای خود را در گیشه اکران کند، باتوجه به شناختی که از آثار زینعلی دارم، می‌دانم که به پشتوانه سواد ادبی خود، سعی دارد با اقتباس از ادبیات، به نوعی خودش را در قالب تصویر به نقد و چالش بکشد و در فیلم کوتاه «چگونه منتظر گودو باشیم» به خوبی توانست باورها و مسائلی که به شخصه به آن معتقد هست را به نمایش بگذارد.
وی با بیان اینکه بیشتر از اینکه منتقد باشم، یک فیلم‌ساز هستم و در این جلسه از منظر یک فیلم‌ساز به آثار توجه می‌کنم، افزود: خروجی «چگونه منتظر گودو باشیم» اگر در زمان کوتاه‌تری به مخاطب عرضه می‌شد، مخاطب را بیشتر همراه خود می‌کرد. این فیلم کوتاه یک موتیفی دارد که می‌گوید، «بکت کدوم خریه!» که بسیار در فیلم تکرار شد و کمی به فیلم آسیب زد، یعنی دیالوگ‌های تکرار شونده به فیلم آسیب زدند.
این منتقد سینما تصریح کرد: تعداد مخاطبانی که در این سالن حضور دارند و با فیلم کوتاه زینعلی ارتباط گرفته شاید کمتر از فیلمهای دیگر در این باکس باشد، چون حال و هوا و نوع بیان سینمای فیلم کوتاه «چگونه منتظر گودو باشیم»، متفاوت از دیگر آثار است و زمانی که با دیگر فیلم‌ها مقایسه شود، به فیلم ضربه می‌خورد؛ چه بهتر می‌شد که هر کدام از فیلم‌ها در یک سانس جداگانه اکران و نقد و بررسی می‌شد تا بتوان دقیق‌تر به مسائل این فیلم‌ها توجه کرد.
عباس‌میرزایی در ادامه درباره فیلم کوتاه «یخ آن تابستان» ساخته مهرداد عبداللهی گفت: در سال‌های اخیر، فیلمهای کوتاه متعددی را تماشا کرده‌ام که در قاب‌های غیر استاندارد 3.4 یا 4.3 و البته سیاه و سفید، تولید شده‌اند، مانند فیلم کوتاه «یخ آن تابستان» و «چگونه منتظر گودو باشیم»؛ همه این‌ها بستگی به ذهنیت و نوع نگاه فیلم‌ساز دارد. فیلم‌ساز برای اینکه از یک نوع لابراتوآر استفاده کند، باید دلیل و منطق داشته باشد، تمام قاب‌ها، میزانسن‌ها و نوع دکوپاژ بندی‌ها باید دلیل داشته باشد.
وی افزود: اگر یک فیلم‌ساز که مشکل مالی هم نداشته باشد از من به عنوان مشاور بپرسد که با چه دوربین و لابراتوآری کار کند، من به او پیشنهاد می‌دهم که از دوربین «دوربین الکسا ال اف» و لنزهای «مستر آنامورفیک» استفاده کند، قابلیتی که این لنز و دوربین به کارگردان می‌دهد، قابلیتی است که ما در دهه هفتاد و هشتاد، زمانی که فیلم‌ها با نگاتیو «سی‌وپنج میلی‌متری» فیلم می‌ساختیم، بهره می‌بردیم؛ زمانی که در جهان دیجیتال محلی برای تجربه فضای کار با نگاتیو را به شما نمی‌دهد و فیلم‌ساز اینجا متوجه می‌شود که در جهان تصویر، با چه لنزی، در چه قاب‌بندی و با چه قابلیتی باید تصویربرداری کند.
منتقد جلسه سیزدهم پاتوق فیلم کوتاه تهران، با اشاره به اینکه «یخ آن تابستان»، من را به یاد «منطق‌الطیر» عطار انداخت، تصریح کرد: من اگر به عنوان فیلم‌ساز فیلم کوتاه «یخ آن تابستان» بودم، سکانس‌های پایانی فیلم را به تدریج درگیر پالت‌های رنگی می‌کردم و با روح و رنگ دادن به تصویر، نوع روایت فیلم را متفاوت‌تر می‌کردم.
مرتضی‌علی عباس‌میرزایی در ادامه با بررسی و نقد فیلم کوتاه «نامه شماره چهل‌وچهارم» به کارگردانی سیدامین جواهری که سیاوش چراغی‌پور، بازیگر نقش اصلی آن است، درباره تاثیر این بازیگر در کارگردانی فیلم کوتاه گفت: من در چندین پروژه به عنوان کارگردان با سیاوش چراغی‌پور به عنوان بازیگر همکاری داشته‌ام، اما در تمام این پروژه‌ها سیاوش تنها یک بازیگر نبود و به عنوان یک کارگردان جلوی دوربین، به من که یک کارگردان پشت دوربین بودم، بسیار آموخت.
وی افزود: بازیگر در این فیلم بسیار نقش حیاتی دارد، من معتقد هستم اگر بازیگر دیگری به غیر از چراغی‌پور در این فیلم نقش آفرینی می‌کرد، قطعا خروجی کار، متفاوت‌تر از چیزی می‌شد، که دیدیم.
در ادامه سیاوش چراغی‌پور که در سالن و در میان تماشاگران حضور داشت، عنوان کرد: من خیلی خوشحالم که در جمع پرشور فیلم‌سازها و علاقه‌مندان به سینما حضور دارم و ممنونم از انجمن سینمای جوانان ایران که شرایطی را پیش آورد که در نهایت فیلم کوتاه «نامه شماره چهل‌وچهارم» که به شخصه شاهد زحمات سیدامین جواهری بودم، روی یک پرده سینما و با حضور مخاطبان تماشا کنم.
مرتضی‌علی عباس‌میرزایی در ادامه قبل از بررسی آخرین فیلم باکس جلسه سیزدهم پاتوق فیلم کوتاه تهران عنوان کرد: متاسفانه از زمانی که باب شد، از فیلم‌ساز پرسیده شود که با چه هزینه‌ای و با چه تجهیزاتی، فیلم کوتاه تولید کرده‌ای، سینمای کوتاه ایران نابود شد! در طول تمام سال‌هایی که به عنوان فیلم‌ساز فعالیت کرده‌ام، در گیر دار هزینه‌های آنچنانی در فیلم کوتاه نبوده‌ام و من و هم نسل‌های من با عشق به سینما و تولید فیلم، پشت دوربین قرار می‌گرفتند تا برگی از سینمای کوتاه ایران را بارور کنند، فیلم‌ساز باید با عشق و علاقه به سینما و فارغ از هزینه و امکانات و با جاه طلبی و خلاقیت به خلق اثر بپردازد.
منتقد جلسه سیزدهم پاتوق فیلم کوتاه تهران در اولین مواجهه با فیلم کوتاه «استراتوفر» ساخته محمود پوینده از مخاطبان فیلم پرسید که چند نفر می‌دانند معنی لغوی اسم فیلم چیست؟ که در نهایت یکی از مخاطبان با اشاره به اینکه بعد از فیلم، با جستجو در گوگل متوجه شد که «استراتوسفر یعنی: استراتوسفر یکی از لایه های جو زمین است که بین تروپوسفر و ماسوسفر واقع شده است و احساس خفگی به انسان دست می‌دهد.»، گفت: فیلم کوتاه «استراتوفر»، فیلم در حقیقت خوبی است که یک ایراد بزرگ داد، آن نام فیلم است! فیلم‌ساز به هیچ وجه نتوانسته دلیل انتخاب این نام را برای فیلم خود به مخاطب نشان دهد، در حالتی که این نام در لایه‌های زیرین این فیلم قرار دارد.
مرتضی‌علی عباس‌میرزایی با اشاره به اینکه، میزانسن و دکوپاژهای این فیلم بسیار دقیق است، عنوان کرد: سکانس و پلان پایانی فیلم کوتاه «استراتوفر»، فوق‌العاده بود.
وی در پایان عنوان کرد: جسورانه فیلم بسازید، به آینده فکر کنید و به زمان حال توجه نکنید و سعی کنید در فیلم کوتاه‌های خود، راه‌کار ارائه کنید، زیرا یکی از رسالت‌های فیلم‌ساز، طرح مساله و راه‌کار دادن برای آن است.
فصل هشتم پاتوق فیلم کوتاه با همکاری موسسه فرهنگی، تبلیغاتی بهمن سبز- پخش رویش، دوشنبه هرهفته، به غیر از تعطیلات رسمی، ساعت 15 تا 17:30 با نمایش آثار کوتاه و جلسه نقد و بررسی همراه مخاطبان فیلم کوتاه در پردیس سینمایی بهمن است.
