جستجو
امیر قادری مطرح کرد:

امیر قادری، منتقد سینما، با نقد و بررسی چهار فیلم کوتاه یازدهمین جلسه فصل هشتم پاتوق فیلم کوتاه، به نقاط ضعف و قوت آن‌ها در نوع روایت داستان اشاره کرد.

 

به گزارش روابط‌عمومی انجمن سینمای جوانان ایران، یازدهمین جلسه از هشتمین فصل پاتوق فیلم کوتاه تهران، روز گذشته دوشنبه 22 خردادماه 1402، با نمایش فیلم‌های‌کوتاه داستانی فیلم‌های‌کوتاه داستانی «گودال» به‌ کارگردانی فرزاد رنجبر، «شب جهان» به‌ کارگردانی رامین فرزانه و پریسا صدائی آذر، «پانیک» به‌ کارگردانی مرتضی فرهادنیا و «جبر اختیاری» به‌کارگردانی محمدحسین رمضانی در پردیس سینمایی بهمن تهران برگزار شد.

این جلسه مانند تمام جلسه‌های پاتوق فیلم کوتاه با اکران و نقد و بررسی چهار فیلم کوتاه همراه بود و پس از نمایش و در ابتدای شروع جلسه نقد و بررسی محمد قاسمی، مجری این جلسه از پاتوق فیلم کوتاه تهران ضمن خوش‌آمدگویی به حاضران در سالن و اشاره به اینکه هفته آینده به دلیل تعطیلی سینماها پاتوق فیلم کوتاه تهران برگزار نمی‌شود، امیر قادری، کارشناس ویژه یازدهمین جلسه پاتوق فیلم کوتاه تهران را برای حضور روی سن دعوت کرد.

امیر قادری، منتقد و کارشناس و روزنامه‌نگار حوزه سینما به‌عنوان کارشناس ویژه یازدهمین جلسه، پس از اکران آثار با کارگردانان فیلم‌های به نمایش درآمده و علاقه‌مندان و هنرجویان سینما که در سالن شماره 2 سینما بهمن حضور داشتند، به گفتگو نشست و آثار آن‌ها را از منظر جهان‌بینی و نوع نگاه به جامعه و شخصیت افراد در جامعه مورد تحلیل و بررسی قرار داد.

قادری در ابتدای صحبت‌‌های خود ضمن خوشحالی از استقبال مخاطبان فیلم کوتاه از برگزاری این سلسله جلسات در تهران و سراسر کشور، به این نکته اشاره کرد که هر سال در جشنواره بین‌المللی فیلم فجر، تعداد فیلم‌های خوب و باکیفیت، بین سه یا چهار نسخه فیلم کوتاه است ولی در این جلسه از فصل هشتم پاتوق فیلم کوتاه و یک جلسه از فصل هفتم پاتوق فیلم کوتاه تهران که به عنوان منقد حضور داشته‌ است، از میان 8 فیلم کوتاه 3 فیلم قابل احترام و استاندارد را در دو بسته‌ها تماشا و بررسی کرده است که این نکته نشان از سطح بالای فیلم‌های کوتاه نمایش داده شده در جلسه‌های پاتوق انجمن سینمای جوانان ایران است.

منتقد جلسه یازدهم فصل هشتم پاتوق فیلم کوتاه تهران، با اشاره به اینکه فیلم کوتاه «گودال» ساخته فرزاد رنجبر را خیلی دوست داشته است، از مجری جلسه خواست که این فیلم را به عنوان آخرین فیلم بررسی کند و بیشتر به آن بپردازد و ابتدا سه کارگردان دیگر را برای گفتگو به روی سن دعوت کند.

فیلم کوتاه «جبر اختیاری» ساخته محمدحسین رمضانی اولین فیلم کوتاهی بود که قادری به بررسی آن پرداخت و درباره این فیلم کوتاه گفت: یک زمانی من با پرداختن به مساله فقر در جامعه مخالف بودم و فکر می‌کردم که یک ادای روشن‌فکرانه است و یا پرداختن به سوژه‌ای که برای همه دردسترس است و از سر بی‌سوژگی به سمت آن می‌روند، اما در حال حاضر نظری مخالف نظر گذشته خودم و معتقدم که به دلیل شرایط سخت اقتصادی، نیاز است که به این مسائل پرداخته شود و پس از تماشای فیلم کوتاه «جبر اختیاری»  حتی «شب جهان» دیگر فیلم کوتاه این بسته پاتوق، این حس به من دست نداد که سازنده‌های این فیلم‌ها برای استایل روشن‌فکرانه ساخته‌اند و دغدغه را در ساختار و داستان این فیلم‌ها مشاهده کردم و امیدوارم که تعداد این فیلم‌های جدی در این حوزه بیشتر شود.

وی با اطلاع از اینکه «جبر اختیاری» اولین فیلم کوتاه رمضانی است، درباره این فیلم کوتاه افزود: «جبر اختیاری» به عنوان فیلم اول در چهارچوب خودش حرکت کرده است و با وجود اینکه یک سوژه تکراری را مقابل چشم‌های مخاطب قرار داده است، فیلم خوبی است. پایان بندی فیلم به اندازه است و اضافه‌گویی ندارد و نقطه قوت «خبر اختیاری» این است که سازنده آن، توانست با وجود اینکه اولین تجربه پشت دوربین قرار گرفتن را دارد، دغدغه و وضعیت کلی فیلم را به خوبی به مخاطب انتقال دهد.

قادری خطاب به رمضانی عنوان کرد: امیدوار هستم که در ادامه همین‌طور بلندپروازانه پیش بروی و البته برای نگارش فیلم‌نامه به ایده‌های بکر و تازه‌تری بپردازی و مشتاق هستم فیلم کوتاه بعدی را ببینم.

یکی از مخاطبان جلسه یازدهم هم در ادامه عنوان کرد: فیلم کوتاه «جبر اختیاری» برای من فیلم قابل احترامی است، ولی نکته‌ای که وجود دارد و باتوجه به اینکه مطلع شدیم این فیلم کوتاه با کمترین هزینه ساخته شده، ولی ای کاش از بازیگر با تجربه‌تری مانند رحیم نوروزی که در فیلم کوتاه «پانیک» نقش آفرینی کرده است، استفاده می‌شد، الته این نکته و استفاده از نابازیگر و یا بازیگران بی‌تجربه در سه دو فیلم کوتاه «شب جهان» و «گودال» حس می‌شد.

در ادامه، قادری درباره فیلم کوتاه «پانیک» که کارگردان به دلیل اجرای یک تئاتر در جلسه حضور نداشت، توضیح داد: «پانیک» در این بسته، فیلم کوتاهی بود که آن را دوست نداشتم و فکر می‌کنم که این فیلم‌ها پاشته آشیل‌شان ارتباط با مخاطب است، «پانیک» جزو فیلم‌هایی است که می‌خواهد حرف پیچیده‌ای بزند و یک داستان متفاوت را بیان کند، ولی این اتفاق باعث می‌شود که مخاطب نتواند به خوبی با آن ارتباط بگیرد. فیلم کوتاه هرچقدر مضمون و هدف پیچیده‌تری داشته باشد، ارتباط مخاطب با آن سخت‌تر می‌شود.

وی تصریح کرد: حس می‌کنم فیلم‌ساز به دلیل سوژه‌ای که داشته است، مجبور شده است از یک ساختار پیچیده‌ای استفاده کند که کار او را به شد سخت می‌کند، زمانی که می‌خواهیم زمان را دست خوش تغییر قرار بدهیم و با عنصر زمان بازی کنیم، ارتباط مخاطب با ایده، داستان و خط روایت ما، بسیار پر اهمیت‌تر می‌شود. زمانی که فیلم‌ساز ارتباط خود را با مخاطب قطع کند، به نوعی ارتباط خود را هم با داستان قطع کرده و این مساله به خود فیلم هم لطمه می‌سازد. من معتقدم که فیلم کوتاه، فیلم قصه‌گویی است و باید توانایی همراه کردن مخاطب با خود را داشته باشد.

قادری سپس درباره فیلم کوتاه «شب جهان» عنوان کرد: «شب جهان» فیلم دیگری است که بعد از «گودال» آن را دوست‌دارم. من در تمام سال‌هایی که در سینما حضور داشته‌ام، همیشه از فیلم‌سازهایی که با فقر مردم کاسبی می‌کردند و بدون دغدغه، فقر جامعه را به نمایش می‌گذارند، مبارزه کرده‌ام، من با فیلم‌هایی که قهرمان ندارند، مبارزه کرده‌ام و مخالف آن‌ها بوده‌ام، فیلم‌هایی که برای موفقیت در جشنواره‌های خارجی هر مساله‌ای را دست مایه تولید خود قرار می‌دهند، مخالفم، ولی حالا مساله من در مواجهه با فیلم کوتاه «شب جهان» متفاوت است؛ این فیلم کوتاه شریف است و توانسته مخاطب را همراه خود داشته باشد و دغدغه خود را که از یک غم بزرگ نشات می‌گیرد، روی پرده سینما نشان دهد.

وی با احترام به «شب جهان» به دلیل دغدغه‌ای که دارد، ادامه داد: فیلم خوب یا بد، ربطی به این ندارد که این فیلم ساده باشد یا پیچیده، فیلم ساده‌ای می‌تواند شاهکار باشد و یا فیلم پیچیبده‌ای می‌تواند افتضاح باشد؛ همچنین فیلمی که درباره فقر ساخته شده باشد، لزوما نمی‌تواند بد باشد یا شاهکار، بستگی با کارگردان و نوع نگاه او به جامعه و دغدغه نیز دارد.

قادری در پایان درباره فیلم کوتاه «گودال» عنوان کرد: دیدن فیلم کوتاه «گودال» لذت بخش بود، من به عنوان مخاطب از ابتدا تا انتهای زمانی که این فیلم کوتاه را تماشا می‌کردم، غرق در لذت بودم؛ دلیل این اتفاق هم ایده ناظر فیلم یا داستان آن نبود، کارگردانی این فیلم کوتاه، بسیار رو به جلو و جسورانه بود. تک تک پلان‌های «گودال» لذت بخش بود و در برابر عموم فیلم‌ها که پلان‌ها و دکوپاژها ادا هساتد و دلیل و منطقی شاید از نظر ساختاری نداشته باشند، این فیلم با انبوهی از جزئیات به خوبی به تصویر کشیده شده است و فیلم‌ساز با اطلاع کامل به کارگردانی آن پرداخته است، یعنی من به عنوان کسی که خیلی دقیق پلان به پلان‌های فیلم‌ها را بررسی می‌کنم، اشراف و تفکر فیلم‌ساز را به خوبی مشاهده کردم.

فصل هشتم پاتوق فیلم کوتاه با همکاری موسسه فرهنگی، تبلیغاتی بهمن سبز- پخش رویش، دوشنبه هرهفته، به غیر از تعطیلات رسمی، ساعت 15 تا 17:30 با نمایش آثار کوتاه و جلسه نقد و بررسی همراه مخاطبان فیلم کوتاه در پردیس سینمایی بهمن است.

هشتمین جلسه پاتوق با سه درام و ی...
بخش ویژه «کتاب و سینما» در چهل‌و...
«آخرین شیهه اسبی که خواب پروانه ...
روایتی از استعمار اروپاییان با ...
افزایش سقف حمایت «انجمن سینمای ج...
از فیلم‌سازی «بدون دیالوگ» تا خن...

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *