«رضا دانش‌پژوه» عضو هیات انتخاب و داوری بخش فیلم شصت و هفتمین جشنواره منطقه‌ای سینمای جوان یاسوج-دنا درباره کیفیت و نحوه انتخاب آثار توضیح داد.
به گزارش روابط عمومی انجمن سینمای جوانان ایران به نقل از برنا، رضا دانش پژوه عضو هیات انتخاب و داوری بخش فیلم شصت و هفتمین جشنواره منطقه‌ای سینمای جوان یاسوج-دنا درباره کیفیت این دوره از جشنواره گفت: جشنواره متعلق به هنرمند و جای اوست. هر تاخیری در نمایش اثر هنرمند تبعات اجتماعی و فرهنگی دارد و هر اتفاقی که مانع ارزیابی رشد هنر فیلمسازی این کشور باشد باید قطعا از یک جای دیگر جبران شود. ویژگی اصلی جشنواره باید ایجاد انگیزه و احیای مسیر برای فیلمساز باشد و در حد رفع یک مسئولیت مدیریتی نباشد. سیاست های جشنواره های معتبر جهان بر اساس نگاه و تفکر برای گسترش زبان سینماست و این خصیصه باعث رونق و اهمیت آن جشنواره ها است. برگزاری هر جشنواره فیلم یعنی یک فرصت برای یک قدم به جلوتر رفتن، حتی اگر قدم کوچک باشد اما ارزشمند است.
دانش پژوه درباره کیفیت آثار ارسالی و حاضر در جشنواره توضیح داد: کیفیت آثار از نظر دوربین های پیشرفته و استفاده از عوامل حرفه ای تقریبا امری بدیهی شده است ولی فیلمنامه همچنان جدی نیست. در دنیا کسانی هستند که فقط یک سه خطی می نویسند و تا آخر عمرشان کارشان در صنعت سینما سه خطی نوشتن است. یک گروه دیگر سه خطی را چند صفحه می کنند و یک نفر کار نگارش فیلمنامه کامل را انجام می دهد. این یک خطر جدی است که فیلمنامه همگام با رشد تکنولوژی تولید در سینما رشد نکند. اینکه ژانر در تامین قصه خود ناتوان است مساله است. داستان فیلم ها منطبق بر عوامل و زحمت ها نیست.
وی ادامه داد: من هیچ وقت نخواستم با فیلم کوتاه ساختن وارد سینمای حرفه ای بشوم. تهیه کنندگی کردم، دستیار کارگردان بودم و چند سال در بالیوود هندوستان کار کرده ام. اما وقتی فیلمسازی با فیلم کوتاه می خواهد به سینمای حرفه ای ورود کند قطعا باید قدم های دقیقی بردارد و مساله به روز قصه گویی را جدی بگیرد.
عضو هیات انتخاب بخش فیلم شصت و هفتمین جشنواره منطقه‌ای سینمای جوان یاسوج-دنا درباره المان‌های خود برای انتخاب یک اثر بیان کرد: قطعا آثاری در جشنواره وجود دارد که انتخاب یک عضو محترم دیگر از هیات داوران بوده اما در کل بهترین های فیلم های ارسالی انتخاب شدند. من با بعضی از حرف های فیلم ها مخالف بودم اما آن حرف را درست زده بودند و این درست گویی و به زبان سینما گفتن دلیل انتخاب من بود. ما با مجموعه متفاوتی از تفکرها در آثار ارسالی روبرو بودیم که هم می تواند معیاری برای ارزیابی چرایی وقفه تولید فیلم در چند ماهه اخیر به خاطر حوادث داخلی و کرونا باشد و هم نقاط ضعف و قوت دفاتر انجمن در شهرستان ها دیده شود. نکته مهمی که مشهود بود، به نظر می رسد سینمای تجربی هنوز تعریف دقیقی ندارد. در بخش تجربی آثاری وجود داشت که داستانی و حتی مستند بودند اما در این بخش ثبت نام کرده بودند. فیلم تجربی جای خود را به تجربه فیلمسازی داده است و نیاز به گفتگوی طولانی دارد که این سوتفاهم ها در مورد اصالت و تعریف فیلم تجربی کمتر شود.
این کارگردان درباره تاثیر برگزاری چنین جشنواره‌هایی بر سینمای کوتاه و سینمای کشور مطرح کرد: اگر به گذشته سینما برگردیم، هر چه هست از فیلم کوتاه و نمای کوتاه بوده تا کم کم رشد سینما اتفاق افتاده است. فضای سینمای کوتاه از نظر روایت و رشد تکنیک توجیه اقتصادی دارد و این فضا هر چه گسترش پیدا کند حکم سرمایه گذاری در کلیت سینما را دارد. شاید در بخشی از سینمای کوتاه نیرو و هزینه ها هدر برود ولی وقتی اسامی را در سینمای حرفه ای می بینیم، احساس خوبی داریم و می بینیم که همچنان فیلم کوتاه محل درست آینده سینما است.
دانش پژوه بیان کرد: جشنواره این تعارضات را کمتر می کند و مجال و امید می دهد. هر چند شاید نتایج آرای هیات داوران یک جشنواره دلخواه بعضی ها نباشد اما جشنواره به ذات قطعا امید آفرینی و انگیزه درست می کند. اکنون جشنواره های منطقه ای بخش فیلمنامه را حذف کرده اند و این همان ماجرای جدی نگرفتن فیلمنامه است. روایت شخصی من از حذف هر بخش فیلم کوتاه به معنی خودزنی است. من که در صنعت سینمای هند کار کرده ام می دانم که دلیل بی رونقی سینمای حرفه ای ایران منهای عوامل بدیهی، نبود افق راه برای فیلمنامه است. این فیلمنامه است که مشخص می کند چه شود و وقتی فیلمنامه بازی خاص و تکنیک خاص و شرایط خاص بخواهد، همه بخش ها هم مجبور به انعطاف و رشد برای برآورده کردن مسیر تولید می شوند. اگر سینمای کوتاه جدی گرفته نشود در آینده بقای سینمای حرفه ای به خطر می افتد. اگر هم نگاه صنعتی به سینمای حرفه ای نباشد، بعدتر باعث می شود چرخه ورود فیلمسازانی که از فیلم کوتاه به سمت سینمای حرفه ای می روند، سخت تر شود.
رضا دانش پژوه در پایان درباره چهلمین دوره از جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران گفت: جشنواره فیلم کوتاه تهران به دلیل برگزاری منظمی که در طول سال‌ها داشته، مهم شده است. این مهم شدن به دلیل حضور استعدادهای درخشانی است که در طول سال‌ها برای جشنواره فیلم کوتاه فیلم فرستادند و چراغ جشنواره را روشن کردند. در حال حاضر به جرأت می‌توان گفت جایزه‌ای در جهان وجود ندارد که فیلمسازان ایرانی به آن نرسیده باشند. جشنواره‌ای مثل فیلم کوتاه تهران برای من اگر مهم است، به خاطر حضور فیلمسازانی‌ست که به آن اعتبار دادند. اینکه فرآیند جشنواره تهران به سمتی برود که گذشته درخشان خود را دائم مرور کند، برایم ارزشمند است. حضور فیلمسازانی مثل بایرام فضلی، مجید برزگر، رهبر قنبری، مهدی نادری و تعداد زیاد دیگری از هنرمندان که در این‌جا فرصت نیست اسمشان آورده شود، باعث دلگرمی‌ست. اینکه میراث معنوی و ارزش افزوده‌ای که فیلمسازان به جشنواره داده‌اند حفظ و متکثر شود. تمامی نگاه‌هایی که جشنواره فیلم کوتاه تهران را ضعیف می‌کند باید برداشته شود. اعمال سلیقه‌های شخصی بدون آینده‌نگری خسارت به بار می‌آورد. اینکه این محفل گرم بماند وظیفه همه است و انگشت را نمی‌توان فقط به سوی یک نفر گرفت.
شصت‌وهفتمین جشنواره منطقه‌ای سینمای جوان یاسوج-دنا ۳ تا ۶ مهرماه ۱۴۰۲ به میزبانی انجمن سینمای جوانان ایران-دفتر یاسوج و به دبیری امین درخشان برگزار می‌شود.
