آرام بخواب افتخار ایران،
“طعم گیلاس” گوارایت استاد،
در بهشت برین “زیر درخت زیتون” آرامش بگیر ای مظهر صلح و دوستی،
خانه را خالی کردی و دیگر نمیدانیم “خانه ی دوست کجاست؟” ولی دوست همیشگی ما خانه تو در قلب ماست و یادت همیشگی،
چه کسی می گوید “زندگی و دیگر هیچ” زندگی سینمای ملی همه اش مدیون توست،
“باد ما را خواهد برد”، همه ی ما را، ولی تو چه زود رفتی،
از این به بعد “مشق شب” ما نوشتن مکرر افسوس است، افسوس، افسوس، ..
“زنگ تفریح” تمام شد، “تجربه” با تو تکرار نشدنی ست، “نان و کوچه” ما تلخ و تاریک است، چه کسی می گوید”دو راه حل برای یک مساله وجود” دارد، یک راه حل بیشتر وجود ندارد، تحمل و پذیرش حقیقت، بزرگمرد خداحافظ، سخت دلتنگت خواهیم شد ولی این مساله یک راه دارد تحمل واقعیت، حقیقت دارد، سینمای ایران دیگر تو را ندارد ولی خاطراتت جاویدان است و یکتا، خدا حافظت در بهشت برین باشد، تو را به او میسپاریم گوهر یکتا.
فرید فرخنده کیش
