فیلم کوتاه «تکنوازی» اثر «کنستانتین لوپاشانسکی» در نشست فیلم کوتاه تبریز به نمایش درآمد و تحلیل شد.
بهگزارش روابطعمومی انجمن سینمای جوانان ایران، صد و هشتاد و هشتمین نشست فیلم کوتاه انجمن سینمای جوانان ایران – دفتر تبریز با نقد و پخش فیلم کوتاه «تکنوازی» ساخته کنستانتین لوپاشانسکی محصول سال 1980، شنبه بیست و پنجم فروردینماه هزار و چهارصد و سه در سالن سینما تک مجتمع سینمایی تبریز برگزار شد.
لوپاشانسکی یکی از آخرین چهرههای درخشان سینمای اتحاد جماهیر شوروی سابق است. در دانشگاه زیر نظر امیل لوتیانو فیلمساز برجسته وقت تحصیل کرد و واحدهای عملی خود را زیر نظر آندره تارکوفسکی در فیلم استاکر طی کرد. تأثیر موج نو سینمای شوروی و فیلمسازانی چون تارکوفسکی، شپیتکو، کونچالفسکی، گرمان و سالتیکوف در آثارش بشدت مشهود است. مهمترین ویژگی فیلمسازان این دوره توجه بیشتر بر حال و هوا (اتمسفر) بصری و تقدم آن بر خط داستانی پر فراز و نشیب است.
پیش از پخش فیلم رشید قربانی مجری-کارشناس جلسه صحبتهای اولیه را در راستای معرفی فیلم انجام داد. در ادامه و پس از پخش، نقد فیلم در دستور کار جلسه قرار گرفت. داستان فیلم در مورد پیرمرد نوازنده ساز بادی در شهر محاصره شده استالینگراد در جنگ جهانی دوم است که قرار است به منظور ارتقای روحیه جنگی، ارکستری کوچک در یک برنامه رادیویی زنده روی طول موج رادیوی لندن برنامه برگزار کنند. فیلم روایت پرسه این پیرمرد خسته در شهر ویران شده ایست که به دنبال بازیافتن روحیه اش برای اجرایی سخت و نفس گیر است. در بازه زمانی نزدیک به نیم ساعته فیلم لوپاشانسکی تمرکزش را بر ایجاد فضای یخ زده شهری جنگ زده متمرکز می کند. انسان ها همچون فیلمهای علمی تخیلی در سوراخ موشهایی سرد و تاریک از ترس جنگ پناه گرفتهاند. استفاده چشمنواز از نورهای کوچک فسیلی داخل قاب که یادآور نقاشیهای ژرژ دلاتور نقاش باروک فرانسوی است، در ایجاد یک اتمسفر بلازده که همچنان امید در آن زنده است نقش مهمی ایفا میکند. فیلمساز از کاتهای سریع صرفنظر میکند و با پرداخت نماهایی که عمدتا دارای عمق میدان هستند، مخاطب را درگیر یک تجربه بصری غنی میکند. ایده فضاهای آخرالزمانی بعدها تبدیل به مهمترین فیلم بلند لوپاشانسکی، یعنی فیلم «نامههایی از یک مرده» میشود. یکی از بهترین تصاویر سینمایی از بازماندگان جهانِ پس از جنگ هستهای که وحشت پس از حادثه چرنوویل را انعکاس میدهد.