معرفی کتاب تاریخ فیلم تجربی
کتاب تاریخ فیلم تجربی نوشتهٔ ای. ال. ریس با ترجمهٔ روناک رنجی در نشر جیکا چاپ شده است. این کتاب از آوانگارد رسمی تا شیوه بریتانیایی معاصر است. فیلم آوانگارد تقریباً تعریف‌ناپذیر و پیوسته در حال تغییر و بازتعریف است. اِی. اِل. ریس در کتاب تاریخ فیلم تجربی نوسان فیلم آوانگارد میان سینما و هنر مدرن (و پیامد پست مدرن‌اش) را بررسی کرده و با نگاهی نو به فیلم آوانگارد پرداخته است: به مثابۀ فرمی مستقل از شیوۀ هنری که منطق درونی و گفتمان زیبایی‌شناختی خاص خود را دارد.

درباره کتاب تاریخ فیلم تجربی
در این ویراستِ بازنگری و به روزرسانی شده، ریس فیلم و ویدیوی تجربی را به خوانندگان علاقه‌مند به سینما در سطحی گسترده‌تر معرفی کرده و راهنمایی برای مشتاقان فیلم آوانگارد و رسانه‌های هنری نو فراهم میکند. این پژوهش گسترده که از سزان و دادا تا کوکتو و بِرَکیج و لوگریس و موج جدید هنرمندان فیلم و ویدئوی بریتانیا از دهۀ نود تا امروز را در بر میگیرد، فیلم آوانگارد را با پیوندهای بیشمار به هنرهای دیداری و شنیداری در میانۀ سینما و گالری جایگذاری میکند. ویراست جدید در بر دارندۀ مروری بر دانش‌پژوهی موجود در زمینۀ تاریخ فیلم آوانگارد و فهرستی روزآمد از متون و فیلم‌هایی است که باید در این زمینه خوانده و دیده شوند. کتاب پیشِ رو همچنین مقدمه و فصل پایانی تازه‌ای دارد که به ارزیابی طلیعۀ پخش ویدئو در گالری پس از سال ۲۰۰۰ و توصیف آثار جدیدترین نسل فیلمسازان تجربی می‌پردازد. ویراست جدید حاوی شمار فراوانی از تصاویر آثار هنری مورد بحث است.

بخشی از کتاب تاریخ فیلم تجربی
ایــن تغییرات مادی زمینه‌ســاز زوال تدریجــی نقطۀ دید ثابــت در هنراند، همان نظــام تصویری که رنسانس با استفاده از علم پرسپکتیو آغازگر آن بود. در اواخر قرن هجدهم، قطعیت دید پرسپکتیومحورو در هنر، تحت تأثیر سبک باروک، در حال کمرنگ‌شدن بود. دلا کروا و ترنر رنگ را از مبنای طبیعی‌اش رهــا کردند و به جای ثابت و محدودکردن فضا آن را گســترش دادند. امپرسیونیســم و ســزان نقطۀ دید (چشم هنرمند) را تصدیق می‌کردند، اما با گنجاندن گذر زمان در آن بی‌ثباتش کردند همان گونه که در یا برهم‌گذاری‌های سطوح و زاویه‌های سزان مشهود است. پیروان نقاشی‌های سریالی مونه از رن در دیدگاه قطعه‌قطعه‌شــدۀ، فضایی آزاد و نئوسمبولیســتی ابداع کردند که بعداً آن‌هــا، از جمله فووها و معاصر با خود ناتورالیسم تبدیل شد. پیش از موندریان و کلهِ کوبیسم آشکارا به متضاد چشم فراگیر اولین فیلم‌های آوانگارد، هنرمندان انتزاعی نقاشی‌هایی بدون نقطۀ دید مرکزی یا به‌شکلی بسیار رادیکال که هنرمندی فیگوراتیوتر و مرکززدایی شده را به‌مثابۀ ضدیت با نگاه خیرۀ ثابت خلق می‌کردند. ماتیس ابداع کرد که در آن فیگور پدیدارشناختی‌تر بود، به همین ترتیب روشی برای نقاشی سراسر یکدست سطح به‌نحوی موجز بیان می‌کند به نیروی بزرگتر و زمینه یکدست شده و چنان که نورمن برایسون به‌مثابۀ کلیت افزوده می‌شوند.