صد و نودمین نشست فیلم کوتاه انجمن سینمای جوانان ایران دفتر تبریز با نقد و پخش فیلم کوتاه «آواز» ساخته «کریستوف دیک» محصول سال 2016 کشور مجارستان، در سالن سینما تک مجتمع سینمایی تبریز برگزار شد.
به‌گزارش روابط‌عمومسی انجمن سینمای جوانان ایران، فیلم کوتاه «آواز» ساخته « کریستوف دیک » محصول سال 2016 کشور مجارستان در صد و نودمین نشست فیلم کوتاه انجمن سینمای جوانان ایران دفتر تبریز، اکران و نقد و بررسی شد.
این فیلم حضور چشم‌گیری در فستیوال‌های سینمایی مختلف داشته و موفق به کسب هفده جایزه معتبر سینمایی شده است. همچنین اسکار بهترین فیلم کوتاه را به خود اختصاص داده بود.
در این نشست مطرح شد، معمولا فیلم‌های کوتاهی که موفق به کسب اسکار شده‌اند، از نظر روایی و دیداری تناسب چندانی با قالب فیلم کوتاه داستانی ندارند و میل به حرکت به سوی عناصر فیلم‌های بلند در آن‌ها به چشم می‌خورد. با این حال «آواز» از معدود فیلم‌های کوتاه اسکاری در سال‌های اخیر است که هم مناسبات قالب فیلم کوتاه داستانی را به نحو احسن در خود گردآورده و هم خبر از حضور فیلم‌سازی می‌دهد که قدرت اجرایی برای پروژه‌های بلند سینمایی را دارا است.
پیش از پخش فیلم رشید قربانی مجری-کارشناس جلسه صحبت‌های اولیه را در راستای معرفی فیلم انجام داد.
در ادامه و پس از پخش، نقد فیلم در دستور کار جلسه قرار گرفت.
داستان فیلم درباره دختری به نام زوفی است که به مدرسه ای جدید انتقال یافته است. مدرسه جدید به خاطر داشتن گروه کر موسیقایی اش معروف است و در جشنواره های دانش آموزی در این رشته سرآمد است. زوفی با شوق وارد گروه کر می شود اما پس از یک جلسه تمرین گروهی معلم کر مدرسه خانم اریکا از وی می خواهد بدلیل تسلط کمتر وی تنها روی صحنه لب خوانی کرده تا هم به آواز گروهی لطمه ای نزند و هم در گروه کر حضور داشته باشد.
لیزا تک‌خوان گروه که به تازگی با زوفی صمیم شده است متوجه این امر می شود با اعتراضات وی آشکار می شود که بیشتر بچه های عضو گروه کر تنها لب می زنند و از خواندن محروم شده اند سرانجام در روز اجرای نهایی همه اعضای گروه از خواندن در مقابل تماشاگران سرباز زده و تنها لب می زنند. خانم اریکا شکست خورده و عصبانی صحنه را ترک می کند. سپس گروه کر خوانش آوزشان را شروع می کنند.
فیلم از نمونه های موفق فیلم های کوتاهی است که بازه زمانی بالای بیست دقیقه ای دارند. تولید فیلم های کوتاه بالای بیست دقیقه از سمت فیلمسازان کوتاه کاربلد ، امروزه کمتر مرسوم است. دلیل این امر هم جنبه روایی و هم جنبه تولیدی دارد. از نظر روایی ایده باید ظرفیت بازه زمانی بین بیست تا سی دقیقه را دارا باشد و از کش دادن و تکرار بی دلیل پرهیز شود. از نظر تولیدی هم بدلیل نزدیک بودن شرایط تولید به فیلم بلند و بالا رفتن هزینه ها خطر پذیرش هزینه ها و عدم بازخورد مناسب وجود دارد. چون فیلم کوتاه بازار اقتصادی تعریف شده جدی ندارد و جشنواره ها مهم ترین بازار فیلم محسوب می شوند.
فیلم موفق می شود کهن الگوی تقابل جمع با فرد و مضمون کلیشه ای رابطه قدرت و فرد را در نگاه ظریف و نو در قالب یک مدرسه دخترانه، در چهارچوب نزدیک به الگوی ارسطویی (با ادغام پرده های اول و دوم در یکدیگر) با یک داستان با محوریت کودک ولی برای مخاطب بزرگسال بازگو کند.
