محسن نجفیمهری در گفتوگو با ایلنا مطرح کرد: پرداختن به ژانر در سینمای کوتاه زمینهساز پرورش مخاطبین برای قبول ژانرهای متنوع است
محسن نجفیمهری کارگردان فیلم کوتاه «سقف کاذب» معتقد است هزینههای بیشتر، قدم گذاشتن در مسیر پرداختن به ژانر را بسیار حساس میکند.
بهگزارش روابطعمومی انجمن سینمای جوانان ایران بهنقل از ایلن، فیلم کوتاه «سقف کاذب» بهکارگردانی محسن نجفیمهری یکی از شش فیلم کوتاهی است که در بسته اکران آنلاین نوروزی انجمن سینمای جوانان ایران، «فیلمبازی»، فروردینماه 1401 در پلتفرمهای وُدیو، هاشور، تیوال، میهمان خانه علاقهمندان است.
«سقف کاذب» روایت داستان زوج جوانی است که به تازگی ازدواج کردهاند و درگیر شرایطی پر تنش و پر استرس می شوند.
محسن نجفیمهری در گفتوگویی به بهانه اکران آنلاین «سقف کاذب» در بسته نوروزی «فیلمبازی» انجمن سینمای، در رابطه با تأکید بر مقوله ژانر در عرصه «فیلم کوتاه» چنین بیان کرد: «قبل از هر چیز باید یک بازنگری در تعریف ژانر داشته باشیم؛ چون احساس میکنم در حال حاضر مفهوم ژانر در ایران دستخوش تغییراتی شده که شاید صحیح نباشد و دلیلش هم بهنظر من این است که چون ما تقریبا فقط ۲ ژانر اصلی درام و کمدی را در غالب فیلمهای ساخته شده -چه فیلمهای کوتاه و چه بلند- داریم، به اشتباه به هر فیلمی که خارج از این دو ژانر ساخته شود ژانر میگوییم بدون اینکه مشخص شود دقیقا در مورد چه ژانری داریم صحبت میکنیم. مسئله بعدی این است که پرداختن به ژانر و مرز بین ژانرها به خودی خود در سینمای مدرن، روز به روز در حال کمرنگتر شدن است و دیگر خیلی سخت میشود مثل سابق فیلمها را دستهبندی کرد. این بحث تعدد و ترکیب ژانرها در یک فیلم، در فیلمهای سینمای کره بیشتر مشهود است.
وی ادامه داد: «طبیعتا ساخت فیلمهایی که ژانرهای اکشن، ماجراجویی، علمی تخیلی، فانتزی و تاریخی دارند، سختیهای خاص خود را دارند و پروداکشن و هزینه بیشتری برای ساخت نیاز دارند که با شرایط غالب ساخت فیلم کوتاه که فیلمها معمولا با بودجه کم ساخته میشوند در تضاد است. اما فیلمهای ژانر تریلر و وحشت میتوانند بدون هزینههای سنگین هم ساخته شوند؛ برای مثال اولین فیلم بلند برادران ارک یعنی «پوست» با وجود اینکه ژانر متفاوت از غالب فیلمهای ایران دارد، با هزینه کم و مستقل ساخته شده است.»
نجفیمهری سپس پرداختن به ژانر در سینمای کوتاه را زمینهساز آماده شدن فیلمسازان وپرورش مخاطبین برای قبول ژانرهای متنوع در سینما برشمرد و گفت: «میخواهم از جنبه دیگری به این امر بپردازم و آن این است که پرداختن به ژانرهای متفاوت از ژانر غالب سینما (درام، کمدی و تا حدودی تاریخی) طبیعتا مستلزم هزینه بیشتری است؛ حتا شاید هزینه 5 یا 10 فیلم درام اجتماعی باید صرف ساخت یک فیلم ژانر اکشن یا فانتزی بشود؛ این امر، قدم گذاشتن در مسیر پرداختن به ژانر را بسیار حساس میکند؛ اگر انجمن میخواهد متولی اینچنین فیلمهایی بشود به نظر من باید خیلی هوشمندانهتر این هزینه صورت بگیرد چون حساسیت بیشتری روی آن است و باید با حساسیت بیشتری برای ساخت این دست از فیلمها تصمیمگیری بشود.»
این فیلمساز جوان که ساخت چندین فیلم کوتاه دیگر از جمله «شبی سیصد» را در کارنامه دارد در ادامه و در ارزیابی دستاوردهای اکران آنلاین فیلم کوتاه بیان کرد: «فکر نمیکنم تاکنون اتفاق آنچنان مثبتی در اکران آنلاین فیلمهای کوتاه افتاده باشد؛ شاید از نظر کمی تعداد پلتفرمها و فیلمهای کوتاه در اکران آنلاین، کم نباشد ولی هنوز آشنایی مخاطب عام با فیلم کوتاه محقق نشده است و شاید تعداد بازدیدهای فیلمهای کوتاه آنطور که باید و شاید گسترده نشده و از دامنه فیلمسازان و فیلمبازان حرفهای بهاصطلاح فراتر نرفته است. بهنظرم زمانی میتوانیم بگوییم در اکران فیلم کوتاه موفق هستیم که توانسته باشیم مخاطب عام را جذب فیلم کوتاه کنیم.»
نجفی که پیش از این «سقف کاذب» را در بسته اکران «هفت» در سینماهای هنر و تجربه روی پرده برده است، تجربه خود در اکران آنلاین آثارش را چنین ارزیابی کرد: «من تجربه اکران آنلاین فیلمهایم را در فیلیمو از سال 1395 داشتهام و همینطور فیلمهایی از من که در تلویزیون پخش شده بودند را در پلتفرمهای رایگان مثل آپارات و یوتیوب. دو جنبه خیلی مثبت دارد، یکی اینکه گستردگی مخاطب خیلی بیشتر است و شما میتوانید از کوچکترین و دورترین شهرها و روستاهای ایران هم مخاطب داشته باشید و حتا خارج از کشور؛ مورد بعدی اینکه خیلی سریع میتوانید بازخورد مخاطب را دریافت کنید که بسیار اتفاق مثبتی است که در اکران روی پرده یا تلویزیون از آن برخوردار نیستیم؛ از این طریق هم از نقاط قوت و ضعف اثرمان بهتر باخبر میشویم و هم با نظر و سلیقه مخاطب بیشتر آشنا میشویم.»
کارگردان فیلم کوتاه «زُلپیدم» در انتها و در رابطه با شناسایی و بازشناسایی فیلم کوتاه و جایگاه آن، به مخاطبان، چنین گفت: «بهزعم من تبلیغات را در عرصه فیلم کوتاه جدی نگرفتهایم؛ معمولا تبلیغات و اخبار فیلم کوتاه محدود میشود به به فضاهای مجازی انجمن سینمای جوانان یا تعداد محدودی خبرگزاری و صفحات مرتبط با فیلم کوتاه که مخاطبان معمولا حرفهای فیلم کوتاه را پوشش میدهند. اگر بخواهیم نتایج مطلوبتری بگیریم باید در فضاهایی تبلیغات و اطلاعرسانی کنیم که مخاطب عام بیشتری دارند؛ مثلا در پیجهای عمومی سینما و برای مخاطبانی که تا به امروز جدی گرفته نشدهاند. سینمای کوتاه حتا در 90 درصد عموم جامعه تعریف درستی ندارد و با آن آشنا نیستند. تبلیغات در فضاهایی که مخاطبانی غیر از مخاطبان خاص فیلم کوتاه را دربرمیگیرد میتواند در شناساندن و گسترش مفهوم و ماهیت فیلم کوتاه نقش بهسزایی داشته باشد.»