کل من علیها فان
دریغ و درد که به فاصله کمتر از ۲۴ ساعت باید دست به قلم ببرم و از فقدان هنرمندی دیگر حرف بزنم و از اندوهی بگویم که بر سینه خانواده فیلم کوتاه سنگینی می کند. درگذشت ناگهانی حسن رشید قامت تنها هجرت یک انسان از این جهان به جهان دیگر نیست. مرگ رویاهایی است که می‌توانستند در آینده به تصویر تبدیل شده و بر پرده نقش ببندند اما حالا زیر خاک خفته‌اند. تردید ندارم حسن رشیدقامت پیش از آنکه چشم ببندد تا گاز به تمام سلول‌هایش نفوذ کند و راه نفسش را ببندد به سینما فکر می‌کرده، به فیلم‌های نساخته و ایده‌های در سرش. مگر کدام هنرمندی توانسته به خلاقیتش فکر نکرده به بستر برود؟ وقتی به این چیزها فکر می‌کنم خبر مرگ تلخ‌تر از یک عادت روزانه می‌شود که در این ایام دچارش شده‌ایم. مرگ هر هنرمند چیزی از خلاقیت این جهان کم می‌کند. مرگ یک هنرمند یعنی از امروز یک نفر کمتر به زیبایی آینده این جهان فکر می‌کند و این در جهانی که هر روز تکه‌ای از زیبایی‌هایش را از دست می‌دهد، غم‌انگیز است.
درگذشت این هنرمند جوان را به همه اعضای انجمن سینمای جوانان ایران، جامعه فیلم کوتاه و خانواده آن بزرگوار تسلیت عرض کرده و برای ایشان علو درجات را از خداوند منان خواستارم.
سیدصادق موسوی
مدیرعامل و رئیس هیئت مدیره انجمن سینمای جوانان ایران
