هنر و تجربه: ۲۱ شهریور، روز ملی سینما، همه سانسهای سینماهای هنر و تجربه اختصاص به نمایش دو مستند سیفالله صمدیان درباره عباس کیارستمی دارد.
دو مستند «۷۶ دقیقه و ۱۵ ثانیه» و «روزی روزگاری در مراکش» در روز ملی سینما در همه سانسهای سینماهای هنر و تجربه به نمایش درمیآیند. دو مستندی که سیفالله صمدیان درباره دوست و همکار قدیمی خود عباس کیارستمی ساخته است.
«۷۶ دقیقه و ۱۵ ثانیه» را سیفالله صمدیان با استفاده از ساعتها فیلمی که در طول دوران طولانی دوستی با کیارستمی در اختیار دارد، ساخته است. اولین نمایش این فیلم در جشنواره ونیز بود و در طول سال در سایر جشنوارههای الف دنیا نیز به نمایش درمیآید. به این ترتیب ۲۱ شهریور اولین نمایش «۷۶ دقیقه و ۱۵ ثانیه» در ایران خواهد بود.
عنوان فیلم، هم به مدت زمان مستند اشاره دارد و به این موضوع که کیارستمی در هنگام درگذشت در ۴ جولای امسال در پاریس ۷۶ سال و ۱۵ روز سن داشت. ساخت این مستند به اصرار آلبرتو باربرا مدیرهنری جشنواره ونیز و احمد کیارستمی پسر بزرگ عباس کیارستمی به صمدیان پیشنهاد شد و با وجود زمان اندکی که تا شروع جشنواره ونیز باقی مانده بود با کار شبانهروزی صمدیان آماده شد.
هالیوود ریپورتر پس از نمایش این مستند در جشنواره ونیز نوشت: «مستند ٧۶ دقیقه و ١۵ ثانیه با عباس کیارستمی پرترهای دقیق و درعینحال تکاندهنده از این کارگردان است. بدون هیچ مصاحبهای، فیلم منحصرا از ویدئوهایی که در مراحل مختلف زندگی روزمره و کاری کیارستمی گرفته شده، استفاده کرده است تا هنرمندی با استعدادهای گوناگون و مردی استثنایی را نشان دهد که شادمانه زندگی را در آغوش میگیرد. آنها که در انتظار افشاگریهای روانشناسانه از طریق مصاحبهها هستند سرخورده خواهند شد و اما برعکس عدهای دیگر بهشدت متعجب و ذوقزده میشوند؛ وقتی درمییابند که از این صحنههای بهظاهر تصادفی تا چه اندازه اطلاعات درباره زندگی و کار او به دست میآورند.»
«روزی روزگاری در مراکش» نام فیلمی است که صمدیان از جریان برگزاری کارگاههای عباس کیارستمی و مارتین اسکورسیزی در کشور مراکش ساخته است. در این فیلم مسترکلاس اسکورسیزی و جلسات کارگاهی کیارستمی و نظرات دو فیلمساز برجسته درباره سینمای یکدیگر به تصویر کشیده شدهاست. این مستندی است درباره کلاس درس سینما، از طرف دو استاد فیلمسازی.
مارتین اسکورسیزی در این مستند درباره کیارستمی صحبت میکند و مستند دو شیوه متفاوت در نگاه به جهان و به فیلمسازی را به تصویر میکشد. اسکورسیزی بعد از درگذشت کیارستمی هم تجلیل شایانی از او به عمل آورد. تصویرسازی کیارستمی برای مجلهای که او منتشر میکند را در اینترنت به اشتراک گذاشت و در جلسهای در آمفیتئاتر هنرهای تجسمی نیویورک درباره او صحبت کرد.
اسکورسیزی در این جلسه درباره اولین ملاقات خود با کیارستمی در حاشیه جشنواره کن ۲۰۰۲ گفت: ««آشنایی با او اتفاقی بود که نگاهم به دنیا را تغییر داد. حالا من رییس هیات داوران بودم و او یکی از اعضای این هیات داوری و میدانید به خاطر تاثیری که از فیلمهایش گرفته بودم از مواجه شدن با او نگران بودم. بالاخره همدیگر را دیدیم و خوش و بش کردیم و دیدم چقدر آدم کول و باحالی است. [خنده حضار] با همان عینکی که همیشه روی چشمانش بود. هیچچیز نمیگفت. باوقار و خوشصحبت و فوقالعاده ساکت بود. خیلی مواظب کلماتش بود. همیشه متفکر و همیشه در حال بررسی همه چیز اما حواسپرت نبود. یک چیز غریبی در درونش بود که نمیشد فهمید چیست.»