چهلونهمین جلسه نشست از فصل ششم پاتوق فیلم کوتاه، «سینما آینده»، با حضور فرهنگ آدمیت به عنوان کارشناس و مهمان ویژه برنامه، علاقهمندان و فیلمسازان، عصر دوشنبه پانزده مرداد ماه در سالن سینمای کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان برگزار شد.
به گزارش روابطعمومی انجمن سینمای جوانان ایران، نهمین جلسه از ششمین فصل پاتوق فیلم کوتاه، «سینما آینده»، با نمایش دو فیلم کوتاه داستانی، یک فیلم تجربی، یک فیلم مستند و یک انیمیشن با حضور فرهنگ آدمیت، امیر نجفی، فرهاد غلامی و مونا عبدالله شاهی، پذیرای علاقهمندان شد.
در این برنامه که توسط انجمن سینمای جوانان ایران و با همکاری انجمن فیلم کوتاه ایران برگزار میشود، فیلم داستانی «اندرو» به کارگردانی تورنیکه گوگریچیان از گرجستان با مدت زمان ۲۵ دقیقه، فیلم داستانی «فلامینگو» به کارگردانی امیر نجفی به مدت ۱۹ دقیقه، فیلم تجربی «کابوسنامه» به کارگردانی فرهاد غلامی با مدت زمان ۱۴ دقیقه، فیلم مستند «زیرزمین» به کارگردانی والری ملنیکوف از روسیه به مدت ۸ دقیقه و انیمیشن «پسرک» به کارگردانی مونا عبدالله شاهی با مدت زمان ۷:۳۰ دقیقه به نمایش درآمد.
پس از پایان اکران ۴ فیلم یاد شده، طبق اطلاع رسانی انجام شده، قرعه کشی صورت گرفت و از سوی سایت تیوال به مهدی حداوند، مهرداد عادلی، علی ملکی و فهیمه سادات محمودی، ۴ نفر از کسانی که که برای حضور در این جلسه از پاتوق فیلم کوتاه، صندلی خود را از این سامانه رزرو کردهاند، بلیت نمایش «افرا یا روز میگذرد» به کارگردانی سهیل ساعی اهدا شد.
در ادامه فرهنگ آدمیت درباره فیلم مستند “زیرزمین” ضمن اشاره به اینکه نمیتوان نام مستند را بر این اثر گذاشت، گفت: در صورتیکه به این فیلم از زاویه مستند نگاه کنیم کسریهایی دارد و به نظرم کوتاه است اما نقطه قوت فیلم تاثیرگذاری پلان آخر آن است. بیان این فیلم توانسته است فضای سمبولیکی را به وجود آورد و معتقدم “زیرزمین” اثری ضد جنگ و سمبولیک است.
کارگردان مستند «اینجا همه دل پاک میکنند» درخصوص فیلم “اندور” نیز یادآور شد: این اثر فیلمنامه درخشانی دارد و با جزئیات نوشته شده است اما از آن دست آثاری است که تدوین آن را نجات داده است و از آنجا که کسری تصویر در یک یا دو پلان وجود دارد، تدوینگر مجبور بوده برای پاساژها، کاری انجام دهد.
او این فیلم داستانی را به سبک فیلمهای نئورئالیسم سینمای ترکیه و ایران عنوان کرد و اظهار داشت: “اندرو” اثری تا بطن رئال است و به نظرم در این فیلم یکی از نماها به دلیل اینکه راوی دیگری را اضافه میکند، اشتباه است و این نما متعلق به این نوع سینما نیست و در این سینما باید نماها بیطرفتر دکوپاژ شود. “اندور” از این جهت برای ما اهمیت دارد که با شیوه دکوپاژ و زاویههای ساده بسیار شبیه سینمای نئورئال ایران است و این بیان ساده به سبک سینمای مستندگونه است. در مجموع این فیلم موفق است و مخاطب را به تماشای دوباره وادار میکند ضمن اینکه سعی شده است از پسر بچه بازیهای واکنشی گرفته شود.
مونا عبدالله شاهی در ادامه با بیان اینکه انیمیشن “پسرک” اثری سفارشی است، تصریح کرد: این انیمیشن دومین ساخته من است و فیلمنامه آن در مسابقه فیلمنامهنویسی کانون در سال ۹۳ موفق به دریافت جایزه اول بخش انیمیشن شده است. این اثر به دلیل کمبود بودجه، زمان و مشکلاتی در انیمیت، در اجرا تغییرات و حذفیاتی داشته است.
او درباره تکنیکها و دشواریهای ساخت این انیمیشن توضیح داد و اضافه کرد: این انیمیشن نزدیک به چهار هزار فریم نقاشی دارد که با وجود اینکه سیاه و سفید است اما پینت شده است و به تنهایی بر آنها رنگ گذاشتهام. تکنیک این کار دیجیتال سل است؛ مانند دیجیتال قدیمی که در کارهای والت دیزنی بوده است. نقاشیهای این فیلم الهام گرفته از آثار کته کلویتس است که آثارش روایتگر فضای جنگی است.
علی نجفی کارگردان فیلم “فلامینگو” در ادامه در پاسخ به پرسش فرهنگ آدمیت درباره نام این اثر گفت: به نظرم نام فیلم لزوماً نباید ربط منطقی داشته باشد بلکه باید ارتباط حسی با اثر داشته باشد. من برای انتخاب این نام دلیلی داشتم، فلامینگو جزء پرندههای سبک وزن و بزرگ جثه است و چاق بودن شخصیت فیلم و علاقهاش به پرواز، شباهتی به این پرنده دارد.
این کارگردان تئاتر درباره دغدغهاش برای ساخت این اثر عنوان کرد: اصولاً علاقهمند به ساخت فیلم هستم اما از دکوپاژهای تکراری خسته شده بودم. اغلب فیلمسازان کوتاه دکوپاژ شابلونواری را در آثارشان تکرار میکنند. بنابراین تصمیم گرفتم به بازی فرمی روی آورم و نگه داشتن ریتم در یک قاب برایم جذاب شد و برآن شدم آن را تجربه کنم و به نظرم این روزها کمی شیطنت در فرم لازم است.
او ضمن اشاره به اینکه “فلامینگو” را با شرایط دانشجویی ساختم، عنوان کرد: یک زمانی فیلمساز با هزینه هنگفت با اتفاق و هسته اصلی سینما برخورد آماتوری میکند اما گاهی فیلمساز با بودجه اندک مجبور به استفاده از ابزار آماتوری میشود. با این حال من علاقهمند هستم به تماشای اثری کم امکانات و تجربهگرا بنشینم تا فیلمی که با بهترین تصویرها در شابلون دکوپاژی مریض این روزها گیر کرده است.
فرهاد غلامی فیلمساز فیلم تجربی “کابوس نامه” درباره ساخت این اثر خاطرنشان کرد: فیلمنامه و اتفاقات را از قبل مشخص کردم اما در زمان تدوین تغییراتی داشت. این فیلم را شاعرانه نمیدانم و علاقهمندم تا دوباره به این شیوه فیلمی بسازم. به نظرم این فیلم با شکل مرسوم سینما متفاوت است و به نظرم تکثر در این اثر یک ویژگی است. در این فیلم از ادبیات کهن خودمان استفاده کردم. در برخی از آثار ادیبان ما همچون مثنوی، منطق الطیر و مرزبان نامه در حالی که هر حکایت داستانی مستقل دارد اما به حکایت قبل و بعدش مرتبط است. در این فیلم هر کابوس نامه مجزاست هر چند که در انتها به هم میرسند و حس و حال خود را دارند.
فرهنگ آدمیت در پایان این جلسه با تاکید بر اینکه فیلم کوتاه جهان فیلمساز است، متذکر شد: از اینکه مخاطبان و فیلمسازان فیلم کوتاه از برگزاری اینگونه نشستها حمایت میکنند، بسیار خوشحال هستم. سینمای مولف زائیده فیلمسازان کوتاه است و سینما با فیلم کوتاه آغاز شده و به فرآیندی صنعتی و نیمه صنعتی تبدیل شده است. از فیلمسازان کوتاه، فیلمساز مولف به وجود میآید و تمام فیلمسازان کوتاه خوب دنیا فیلمسازان مولف هستند که سینما را بدون قاعده و با جهان خودشان آموختند.
در ادامه این مراسم حضار درباره آثار اکران شده به بحث و تبادلنظر پرداختند.
پاتوق فیلم کوتاه، دوشنبههای هر هفته ساعت ۱۸ در سالن سینمای کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به نشانی: تهران، خیابان خالداسلامبولی (وزرا)، نبش خیابان چهارم برگزار میشود و حضور علاقهمندان در آن آزاد و رایگان است.