کارگردان مستند کوتاه «آنجلینا» از تولیدات انجمن سینمای جوانان ایران که در جشنواره «سینماحقیقت» حضور دارد، گفت شرایط زندگی زنان نسل‌های قدیم ایلات و عشایر زیرمتن فیلم او است.
به گزارش روابط‌عمومی انجمن سینمای جوانان ایران به نقل از پانا، رضا دانش‌پژوه کارگردان مستند کوتاه «آنجلبنا» از تولیدات انجمن سینمای جوانان ایران که در شانزدهمین جشنواره بین‌المللی «سینماحقیقت» حضور داشت، در گفتگو با پانا درباره این اثر بیان کرد: داستان این فیلم در یکی از روستاهای دورافتاده کهگیلویه و بویراحمد می‌گذرد و درباره دختری است که همزمان پنج خواستگار دارد و این خواستگارها برای ازدواج با او، با یکدیگر درگیری دارند. «آنجلینا» تاکنون دو اکران در جشنواره بین‌المللی سینماحقیقت داشته و وقتی از مخاطبان بعد از تماشای فیلم در سالن پرسیدم که آیا دو سال دیگر هم حاضر هستند این مستند را دوباره ببینند، به جهت موضوع و‌پرداخت فیلم عمدتا جوابشان مثبت بود.
وی درباره شکل گیری ایده این مستند نیز عنوان کرد: این که یک دختر در ایلات و عشایر همزمان چند خواستگار داشته باشد، چیز پیچیده‌ای نیست اما در فیلم من چند زن حضور دارند که خود را در برابر شرایط دختران نسل جدید خوشبخت نمی‌بینند زیرا آن‌ها شرایط رفاهی و حق انتخاب دختران و زنان امروز را در ارتباط با انتخاب شریک زندگی‌شان نداشته اند و این ماجرا زیرمتن این فیلم است.
دانش‌پژوه ادامه داد: این ایده به جهت اینکه خودم اهل این منطقه هستم همیشه پیش چشمم بوده است و در واقع هدفم از ساخت «آنجلینا» این بود که بیشتر شرایژ زنان نسل قدیم را مطرح کنم. مرحله فیلمبرداری در دو مقطع اتفاق افتاد، یک بار پنج روز و دیگری هشت روز و فیلم ۳۷ دقیقه دارد. «آنجلینا» به تهیه کنندگی انجمن سینمای جوانان ایران و دفتر یاسوج ساخته شده و اتفاقا برای حضور در بخش بین‌الملل جشنواره سینماحقیقت نیز انتخاب شده بود اما زیرنویس آن آماده نبود.
وی ادامه داد: من از سال ۹۷ تهیه کنندگی و کارگردانی بسیاری از فیلم‌ها را برعهده داشته‌ام که در «سینماحقیقت» شرکت داشتند و از آن سال تاکنون در هر دوره از جشنواره بوده ام البته صرفا مستند نمی‌سازم اما از دوران کرونا تاکنون وضعیت مناسبی بر سینمای داستانی حاکم نیست.
دانش‌پژوه توضیح داد: سال ۹۸ فیلم «ایران وود» را در جشنواره داشتم که داستان یک جوان اهل شهرستان است که با مشکلات عدیده ای برای فیلمسازی در شهر خود رو به رو می‌شود و مسئولان جشنواره هم آن سال تصمیم گرفتند مبلغی را برای فیلمسازی او در اختیارش قرار بدهند. به نظرم وقتی انسان شرایط اجرایی از دستش خارج می‌شود و نمی‌تواند بر آن احاطه داشته باشد، این فیلم و سینما است ایمان او را نسبت به خیلی از کارها تقویت می‌کند، بنابراین اگر سینماحقیقت درگاه حقیقت شود ایمان بسیاری از مسئولان و افراد عادی نسبت به بسیاری از امور تقویت می‌شود.
