فاطمه بهبودی در کارگاه عکاسی مستند جشنواره «تسنیم» تجربیات خود را با حاضران در این نشست به اشتراک گذاشت.
به گزارش روابط عمومی انجمن سینمای جوانان ایران، فاطمه بهبودی در کارگاه عکاسی مستند که در حاشیه سومین جشنواره ملی فیلمنامه، فیلم و عکس «تسنیم» برگزار شد، خصوص انگیزه‌اش از عکاسی با موضوع جنگ ایران و عراق گفت: هدفم این بوده است که به عنوان یک عکاس ایرانی بتوانم روی فضای جنگ و مسائل مربوط به آن کار کنم و تاثیرگذار باشم.
بهبودی با اشاره به مجموعه عکسی که از زندگی خانواده شهدا کار کرده، افزود: ۳ سال در گلزار شهدای تهران وقت گذاشتم تا بتوانم پروژه «شهید زنده است» را در زندگی خانواده شهدا نشان بدهم.
وی ادامه داد: در شهر خرمشهرنیز به مدت سه سال برای مجموعه عکس «این شهر قهرمان ندارد» عکاسی کرده‌ام و در سال جاری به دنبال تکمیل مجموعه عکس جانبازان شیمیایی با عنوان «قربانیان مین» هستم.
بهبودی معتقد است که برای این راه انتخاب شده است چرا که تا قبل از این گرایشی به این موضوعات نداشته و درکی از این فضاها را تجربه نکرده است اما با این نگاه توانسته راهش را پیدا کند.
این عکاس بین‌المللی تصریح کرد: آنچه در جشنواره عکاسی خارجی دیده می‌شده، همیشه داستان‌های تکراری و کلیشه و سیاه از ایران مثل اعدام بوده است؛ به همین سبب تصمیم گرفتم فرهنگ و اعتقادات متفاوتی از ایرانیان را به جهانیان معرفی کنم.
وی در خصوص موفقیت مجموعه عکس «مادران انتظار» که در سال ۲۰۱۳ تهیه شده، گفت: در خارج از کشور کمتر کسی درباره تاریخ جنگ ایران و عراق مطلع است و مجموعه‌های عکاسی جنگ من تاثیر مثبتی در این مسئله گذاشته و هر چه در این زمینه عمیق‌تر می‌شوم، بیشتر می‌فهمم که چه نکاتی در این زمینه برای اطلاع‌رسانی باید گفته شود.
بهبودی معتقد است با شهدای گمنام انس گرفته و ادامه کار و انگیزه اش را مدیون آنهاست تا حدی که اگر جایی از کار گره بخورد و یا سرد شود، تصور دلی‌اش این است که شهدا با او قهر کرده‌اند.
وی در این رابطه افزود: شهدا در کار من زنده هستند و اصلا کار را خودشان جلو می‌برند و هر بار راه جدیدی برایم باز می‌کنند و افکارم را روشن می‌کنند.
بهبودی در خصوص عکاسی مستند اظهار کرد: عکس خوب عکسی‌است که در آن اصل داستان را بشناسیم و درآن عمیق شویم و به آن بپردازیم. بنابراین عکاسان باید با داستان‌های خوب عکاسی بیشتر آشنا شوند.
او با اشاره به موضوع عکاسی خود اظهار داشت: داستان جنگ و خانواده شهدا همیشه مهم است برای مخاطبان حتی برای مخاطبان دهه۸۰ و حتی در خارج از این مرزها.
این عکاس مستند با اشاره به جشنواره‌های موضوعی تصریح کرد: جشنواره‌های موضوعی در ایران اتفاق بسیار خوبی برای عکاس‌هاست چرا که قدم بسیار بزرگی در الگوگیری از فستیوال‌های بزرگ خارجی برای دیده شدن آثار است.
وی به عکاسان حاضر توصیه کرد: عکاسی در دنیا یک زبان است که برای گفتن اتفاقات عمیق در دنیا از آن استفاده می‌شود. از این رو، یک عکاس حرفه‌ای و خوب باید عمیق، صبور، باحوصله باشد تا بتواند پروژه‌ای خوب از نگاهی متفاوت انتخاب کند.
بهبودی ادامه داد: عکاسان باید به دنبال مجموعه عکسی باشند که با روح و قلب‌شان آن را بفهمند و حس کنند و و بدانند به دنبال گفتن چه حرفی هستند. بنابراین برای انتخاب یک سوژه به دنبال موضوعات یک جشنواره و گرفتن جایزه آن بدنبال عکس نباشند و عکاسی را با دل‌شان انجام دهند.
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
- فاطمه بهبودی کارش را با خبرگزاری قرآنی ایکنا شروع کرده است و سابقه همکاری با خبرگزاری‌های مهر، فارس،ایرنا، روزنامه جام جم و دیگر رسانه‌ها را نیز در کارنامه دارد. شروع فعالیت‌های بین‌المللی او با عنوان «مادران انتظار» بوده است. این مجموعه داستان مادران مفقودالاثر ایرانی که بعد از گذشت ۳۰ سال از جنگ ایران و عراق هنوز منتظر و چشم به راه فرزندان‌شان هستند را روایت می‌کند.
بهبودی اولین موفقیت بین‌المللی خود را در سال ۲۰۱۳ کسب کرده و اولین زن عکاس ایرانی است که سال ۲۰۱۵ در World press photo برنده شد. وی با مجموعه عکس «مادران انتظار» به poyآمریکا ۲۰۱۴ راه یافت. این اثر همچنین در نمایشگاه‌های مختلفی در مالزی، ویتنام، میانمار لیتوانی به نمایش درآمده است.
