جستجو

چهل‌وپنجمین جلسه و پنجمین نشست از فصل ششم پاتوق فیلم کوتاه، «سینما آینده»، با حضور کریم لک‌زاده به عنوان کارشناس و مهمان ویژه برنامه، علاقه‌مندان و فیلم‌سازان، عصر دوشنبه چهارم تیر ماه برگزار شد.

به گزارش روابط‌عمومی انجمن سینمای جوانان ایران، پنجمین جلسه از ششمین فصل پاتوق فیلم کوتاه، «سینما آینده»، با نمایش سه فیلم کوتاه داستانی، یک فیلم تجربی، یک انیمیشن و یک مستند خارجی پذیرای علاقه‌مندان شد.

در این برنامه که توسط انجمن سینمای جوانان ایران و با همکاری انجمن فیلم کوتاه ایران برگزار می‌شود، فیلم داستانی «سازاق» به کارگردانی علیرضا سلمان‌پور از تبریز به مدت ۲۶ دقیقه، انیمیشن «تماشاچی» به کارگردانی شیدا کاشی با مدت زمان ۲۳:۰۸، فیلم داستانی «آخر هفته» به کارگردانی وحید بمانی از شیراز به مدت ۱۲:۲۳، مستند «آخرین نامه‌ها» به کارگردانی نیلس کلاوس از کره و فیلم تجربی «رقص با باد» به کارگردانی قاسم شیشه‌گری هر کدام به مدت ۶ دقیقه و فیلم داستانی «خوابگردها» به کارگردانی پویا نبی با مدت زمان ۱۶ دقیقه به نمایش درآمد.

پس از پایان اکران ۶ فیلم یاد شده، رحیم لک‌زاده به عنوان مهمان ویژه درخصوص آثار به نمایش درآمده به بحث و تبادل‌نظر با مخاطبان پرداختند.

کریم لک زاده درباره انیمیشن «تماشاچی» که داستان شخصی است که در کشورش انقلابی در حال رخ دادن است و او در مواجهه با این انقلاب یک تماشاچی‌ست، گفت: این انیمیشن اقتباس و نگاهی به رمان میلان کوندرا است. در هنگام تماشای این اثر، فکر می‌کردم دغدغه کسی که این انیمیشن را با این همه زحمت ساخته است چه می‌تواند باشد؟ رمان «خنده و فراموشی» اثر میلان کوندرا را پیش از این خوانده بودم و با دیدن این انیمیشن دوباره مروری بر این رمان داشتم.

او در ادامه افزود: شخصیت این انیمیشن در گذشته انسان فعالی بوده که تبدیل به فردی منفعل شده است که پشت شیشه‌ای، فقط ناظر است. او نگاه بدبینانه‌ای در عرصه سیاسی دارد که درون رمان نیز این دیدگاه وجود دارد. به نظرم رمان «خنده و فراموشی» نکته مهمی دارد؛ گرچه نگاه و نظریه سیاسی در آن وجود دارد اما پر از لحظه‌های عاشقانه است و نگاه سیاست زیرمجموعه روابط آن کاراکتر با معشوقه‌اش است.

لک‌زاده با بیان اینکه نکته مثبت انیمیشن «تماشاچی» تکنیک آن است، خاطرنشان کرد: وجود شیشه، ایده انیمیشنی این اثر را از فیلم بودن آن متمایز کرده است و نگاه فانتزی را به این انیمیشن تزریق می‌کند. اما به نظرم این فیلم بسیار کلی‌گو است و به اثری که تنها نظری را درباره مبحث سیاسی عنوان می‌کند، تبدیل شده است. اگر دغدغه فیلمساز تنها مبحث سیاسی است که باید گفت سیاست آن مقطع کشور چک چندان برای ما اهمیتی ندارد اما اگر نکته فراتر از این موضوع و توجه به جزئیات و لحظات زندگی در مقاطع سیاسی شخصیت فیلم است، مخاطب آن را در فیلم نمی‌بیند.

این کارگردان همچنین اضافه کرد: این اثر همان چیزی است که گفته شده است و مطلب غیر قابل گفتنی که مخاطب متوجه آن شود در آن وجود ندارد. به نظرم لاین صوتی فیلم، نیاز به کار بیشتری داشت و مطلب دیگر اینکه مخاطب با تماشای این انیمیشن هر لحظه منتظر آن است که قصه‌ای شروع شود و تا پایان این اتفاق نمی‌افتد.

لک‌زاده در ادامه درباره فیلم «سازاق» کار علیرضا سلمان‌پور که ماجرای پدر و مادری است که بعد از نزدیک به سی سال راهی دیدار تنها فرزندشان می‌شوند، عنوان کرد: این فیلم داستانی، چندین نکته مثبت دارد؛ فضاسازی و بازی‌های نسبتاً خوب زن و مرد از این نکات هستند،  ضمن اینکه ساخت این فیلم با توجه به شرایط جاده، وانت، سرما و هدایت بازیگران مسن بسیار دشوار است. اما این فیلم قصه شنیده شده‌ای را دارد و به نظرم کمی از زمانه هنری خودش عقب است و از مد افتادگی هم در شکل روایت و هم در کاراکترها وجود دارد که فیلم را در جایی متوقف می‌کند.

او همچنین درباره فیلم داستانی «آخر هفته» ساخته وحید بمانی که ماجرای آخر هفته‌هایی نه چندان خوشایند است که پسر بچه‌ای با پدرش می‌گذراند، اظهار داشت: گرچه به نظرم این فیلم آنقدر منطقی اجرا نشده است اما در انتهای این اثر، یک لحظه و آن وجود دارد. این لحظه، ایده جالبی برای بخشی از یک فیلم کسل‌کننده را ترجمه می‌کند و فیلم قوتی می‌گیرد. «آخر هفته» پایان خوبی دارد اما در طول فیلم، مخاطب به شخصیت و کاراکترها نزدیک و درگیر آن‌ها نمی‌شود.

کریم لک‌زاده درخصوص فیلم «آخرین نامه‌ها» به کارگردانی نیلس کلاوس، تصریح کرد: فیلم یک شاعرانگی داشت و حس مرگ و فقدان را به تصویر می‌کشد که خوب است. حس ترسناکی اثر، نکته مثبت و منفی فیلم است. به نظرم صحبت درباره مستندی در مدت زمان کوتاه بسیار سخت است. در این مدت پرزنت فقدان و موقعیت آدم‌ها نکته جالبی است اما در مجموع من این اثر را دوست نداشتم.

او در ادامه این جلسه درباره فیلم «رقص با باد» کار قاسم شیشه‌گری که نگاهی به مجموعه «رویا» اثر عکاس ایرانی “کورش ادیم”، دارد، یادآور شد: صحبت درباره فیلم تجربی بسیار دشوار است. هنوز نتوانستیم به معنای دقیقی از فیلم تجربی برسیم چرا که در جشنواره‌های داخلی همیشه فیلم‌های داستانی که شانس موفقیت کمتری دارند را به بخش تجربی ارسال می‌شوند. در این فیلم فیلمساز اصالت را بر فرم گذاشته‌ است و به شدت از قصه‌گویی فرار کرده است.

این فیلمنامه‌نویس همچنین افزود: در این فیلم نقاشی‌هایی با فرم جالبی دیده می‌شود که فیلمساز از کلیت آن عکس گرفته است. در مجموع به نظرم به نسبت یک سری از فیلم‌های تجربی، تجربی‌تر است اما هنور پا درجهان سینمای تجربی نگذاشته است.

وحید لک‌زاده درباره فیلم «خوابگردها» ساخته پویا نبی که ماجرای جوانی است که در عمارتی مخروبه محبوس شده، بدون این که بداند چطور وارد این فضا شده است، اظهار داشت: در این اثر یک نفر در کماست و در فضایی زندگی می‌کند که جهان واقعی نیست. فیلم فیلمبرداری خوبی دارد، انتخاب کاراکترهایش بسیار جالب است، طراحی صحنه ولباس رضایت‌بخش است، دارای حال و هوا است و بسیار خوش ساخت و ایده‌های گرافیکی جالبی دارد. اما یک نکته در آن وجود دارد این است که مخاطب با فیلم همذات‌پنداری نمی‌کند.

او همچنین اضافه کرد: «خوابگردها» حرف‌ها، نریشن‌ها و شاعرانگی دارد که خیلی انتزاعی است و اگر حیات پسر در فیلم کمی واقعی‌تر بود،  مخاطب آن را بیشتر باور می‌کرد. به نظرم فیلم در فضاسازی کلی موفق است اما آنچه در فیلم وجود دارد این است که بازیگر، کارگردان و فیلمنامه‌نویس جهان فیلم را باور نکرده‌اند.

در این مراسم که شیدا کاشی کارگردان فیلم «تماشاچی» نیز در آن حضور داشت، حضار درباره آثار اکران شده به بحث و تبادل‌نظر پرداختند.

پاتوق فیلم کوتاه، دوشنبه‌های هر هفته ساعت ۱۸ در سالن سینمای کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به نشانی: تهران، خیابان خالداسلامبولی (وزرا)، نبش خیابان چهارم برگزار می‌‌شود و حضور علاقه‌مندان در آن آزاد و رایگان است.

 

تجسم یک باور کهن
موفقیت فیلم کوتاه «آخرین شیهه‌ی ...
در روزهای پایانی اسفند نهمین هفت...
گستره وحشت
حسن خمسه سرپرست انجمن سینمای جوا...
پایان فیلمبرداری فیلم کوتاه «مهم...

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *