امیرمسعود سهیلی متولد سال ۱۳۶۶ در مشهد و دارای کارشناسی حقوق از دانشگاه فردوسی مشهد است. او در سال ۱۳۹۵ در دانشگاه هنر جوگجاکارتا اندونزی دوره فیلمسازی را به پایان برد و در آکادمی فیلم آسیا در بوسان کره جنوبی دوره کارگردانی را گذراند.
سهیلی که سینما را به صورت حرفهای با دستیار کارگردانی آغاز کرده، در چندین جشنواره بینالمللی موفق ظاهر شده است. حضور این فیلمسازجوان با فیلم کوتاه دادزن در جشنواره اروند بهانهای شد تا ستاد خبری پنجاه و هشتمین جشنواره منطقهای سینمای جوان«اروند» گفت وگویی با وی ترتیب دهد که در ادامه آنرا میخوانید:
– فیلم کوتاه چشم آبی را شاید بتوان پرافتخارترین اثر شما تا امروزدانست. آیا فیلم دیگری هم از شما حضور موفق در جشنوارهها را تجربه کرده است یاخیر؟
چشم آبی در بیش از ۱۴۰ جشنواره بینالمللی حضور داشته و ۲۰ جایزه هم از این جشنوارهها دریافت کرده است. من این فیلم را درسال ۹۴ ساختم.
پیش از چشم آبی من اولین فیلمم را با نام ماشینها فقط برای خانم ها بوق میزنند در سال ۱۳۹۱ ساختم که آن هم در چندین جشنواره داخلی و خارجی حضور داشت. فیلم بچههای بهشت هم که در اندونزی ساختم، تاکنون در بیش از بیست جشنواره بینالمللی حضور داشته و دو جایزه بینالمللی هم کسب کرده است.
– گویا علاوه بر اندونزی تجربه فیلمسازی در چند کشوردیگر را هم دارید؟
بله، فیلم سیچیلد که در کره جنوبی ساخته شد و در جشنواره بینالمللی فیلم بوسان پخش شد و همچنین فیلم مستند خشتهای فراموش شده که در کشور چین ساختم.
– شما سوژه فیلمهایتان را چطور انتخاب میکنید؟
منبع مستقلی برای انتخاب سوژههایم ندارم. گاهی یک صحنه که میبینم، یک داستانی که میخوانم یا ماجرایی که میشنوم سوژهای را در ذهنم شکل میدهد.
مطمئنا من هم مثل هر فیلمساز دیگری دغدغههایی دارم که محور فیلمهایم قرار میگیرند.
-در زمینه فیلمنامهنویسی هم فعالیتی دارید؟
بله، فیلمنامههای کوتاه پری با اتفاق افتاد، اینم سند آقای دکتر و به چشم خواهری از جمله نوشتههای من است.
– به نظر شما چه مشکلاتی سر راه فیلمسازان فیلم کوتاه قرار دارد و چه انتظاراتی جهت رفع آن دارید؟
بزرگترین مشکل، رسیدن به قصه خوب و فیلمنامه خوب است .در مرحله دوم شاید فراهم کردن بودجه کافی برای ساخت فیلم کوتاه باشد. خوشبختانه در ایران نهادهای مختلفی وجود دارند که از ساخت فیلم کوتاه حمایت میکنند .قطعا با ضابطهمند شدن این حمایتها مسیر فیلم کوتاه هموارتر خواهد شد.
– نظر شما درباره برگزاری جشنوارههایی از قبیل جشنوارهای منطقهای سینمای جوان چیست؟
به عقیده من همینکه فیلمسازها در این جشنوارهها شانس این را پیدا میکنند که فیلمهای همدیگررا ببینند و با یکدیگر آشنا بشوند، اتفاق خوبی است.
قطعاً برگزاری مداوم و منظم این جشنوارهها میتواند برای فیلمسازان مفیدتر هم باشد.
– بهعنوان یک فیلمساز موفق چه توصیهای به فیلمسازان تازهکار و جوانانی که قصد دارند وارد این عرصه شوند، دارید؟
در واقع من خودم را تازهکار و نیازمند به شنیدن توصیه میدانم؛ اما به عنوان یک پیشنهاد میتوانم بگویم از یک جا شروع کنید. شروع کردن خیلی مهم است.به تأخیر انداختن ممکن است فیلمسازی را برای یک فیلمساز تازهکار سخت کند.
– و کلام آخر؟
امیدوارم این جشنواره به خوبی برگزار شود و برای فیلمسازان جوان اتفاقات خوبی بیافتد.