بهمن زارعی متولد ۱۳۶۱ در دالاهو کرمانشاه است و حدود ۱۸ سال است که در زمینه عکاسی خبری فعالیت دارد. وی عکاس خبری خبرگزاری ایرناست و عناوین گوناگونی را در کارنامه دارد، از جمله: عکاس برتر دهمین دوسالانه عکس ایران، کسب رتبه اول بخش تک عکس خبری در جشنواره منطقهای مطبوعات و خبرگزاریهای غرب کشور در خرمآباد در سال ۹۴، کسب رتبه اول بخش عکس جشنواره خبرگزاریها و مطبوعات استانهای مرزی ایران و عراق در استان ایلام در سال ۹۵ ، کسب رتبه اول جشنواره مطبوعات و خبرگزاریهای استان کرمانشاه، نامزد دریافت نشان طلای جشنواره عکس خبری کشوری دوربین نت در سال ۹۷، داور جشنواره عکس غرب فوکا در سال ۹۰، داور بخش عکس بیست و هفتمین جشنواره سراسری مسابقات قرآن کریم در سال ۹۱، داور جشنواره کشوری عکس نشانهها کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در سال۸۹
زهرا مرادی به بهانه حضور این عکاس که با دو عکس دربخش رقابت شصت و دومین جشنواره منطقهای سینمای جوان «شبدیز»(۱۴ تا ۱۷ اسفند) شرکت دارد، با وی گفتوگویی ترتیب داده است که در ادامه میخوانید.
- در مورد عکسهایی که در جشنواره دارید مختصری توضیح دهید؟
از میان آثارم ۵ فریم را که هم مستند بودند و هم هنری انتخاب کردم و به جشنواره فرستادم که ۲ فریم را داوران انتخاب کردند. یکی از این عکسها عنوان “قایق و ماهی” را دارد که روایت سکون دریاچهای است که قایقی و تعدای ماهی را در کنار هم قرار داده است.
دومین عکس من که در جشنواره پذیرفته شده است، عکسی با عنوان “شادی کودکان زلزلهزده” است. این عکس شادی چند کودک روستای “کلاره ژاله” شهرستان ثلاث باباجانی را نشان میدهد که یک هفته پس از زلزله مهیب، غم و اندوه خود را کنار گذاشتهاند و بر روی لباسهای اضافی که از کمکهای مردمی جمع شده است در حال بادکنک بازی هستند؛ این عکس در زمان خود تاثیر زیادی در روحیه مناطق زلزلهزده داشت.
- بهمن زارعی بیشتر از ۱۵ سال است که عکاسی میکند و گونههای مختلف عکاسی خبری و اجتماعی را تجربه کرده؛ در عکاسی کدام گونه را بیشتر میپسندید و کدام در کرمانشاه بیشتری مخاطب دارد؟
من حدود ۱۸ سال است که عکاسی میکنم و در این مدت در چندین ژانر عکاسی تجربههایی به دست آوردهام اما به خاطر شغلم که عکاسی خبری است، سابقه عکاسی مستند اجتماعی و خبری من پر رنگتراست.علاقه شخص من در عکاسی ژانر مستند اجتماعی است؛ در مستند داستان زندگی افراد توسط عکاس کشف میشود و به نظرم این بسیار جذاب است. علاقه مردم کرمانشاه هم همانند دیگر جاهاست اما من فکر میکنم کمی مخاطب عامه بیشتر است اما باز دقیق نمیدانم چون در واقع پژوهشی هم صورت نگرفته است.
- نیاز جامعه عکاسی امروز شهر را چه میدانید؟
شهر کرمانشاه هم همانند دیگر شهرها به سرعت در حال تغییر است و سال به سال بافت قدیمی شهر نوسازی میشود و لازم است از پیش از آن عکاسی شود البته نه عکاسی سطحی بلکه عکاسی مستند عمقی تا مجموعه کاملی برای آینده جمعآوری گردد.
- شما سال گذشته در جشنواره شبدیز شرکت نکردید ولی امسال با دو عکس حضور دارید. چطور شد که در جشنواره شرکت کردید و برگزاری جشنواره در این سطح در استان را چطور ارزیابی میکنید؟
بنده ساختار انجمن سینمای جوان را همیشه قبول داشتم و فکر میکنم بهترین تشکل هنری در حوزه عکس و فیلم در کشور است که در واقع کمترین حاشیه را همیشه داشته است؛ انتخاب هیئت امنا، رئیس و بقیه اتفاقات انجمنها و محافل هنری همیشه حاشیهساز بوده است و انرژی آنها را گرفته است؛ انجمن سینمای جوان به خاطر تشکیلات خاص خود همیشه از این قضایا مستثنی بوده است. من به همین خاطر بود که برای شرکت در این جشنواره برنامهریزی کردم و توانستم تعدادی از آثارم را ارسال کنم.
- خیلی از فیلمسازان قبل از شروع فیلمسازی عکاسی میکردند. میدانم که برای خودتان فیلمهایی هم ساختید. آیا علاقهمند هستید فیلمسازی را به طور جدی آغاز کنید؟
من همیشه علاقه خاصی به ساخت فیلم کوتاه داشتهام اما خب عکاسی خبری کل وقتم را گرفته است؛ خیلی وقتها حین عکاسی آدمها و مکانهایی را پیدا میکنم که تک عکس زندگی و داستان واقعی آنان را به تصویر نمیکشد و این برایم آزار دهنده است و در آن موقع است که به فکر فیلم کوتاه میافتم؛ من از این مکانها و آدمها یادداشتهایی نگه میدارم تا شاید روزی فیلمی را از آنان تهیه کنم.