محمدمعین روح‌الامینی بیان کرد که در جشنواره فیلم فجر تقاوت عمیقی بین فیلم کوتاه و بلند قائل می‌شوند و دلیلش هم مشخص نیست.
به‌گزارش روابط‌عمومی انجمن سینمای جوانان ایران، فیلم کوتاه «لئو» به‌کارگردانی محمدمعین روح‌الامینی یکی از ده فیلم کوتاه حاضر در بخش کوتاه چهلمین جشنواره فجر، قصه خالد است که در یک وضعیت خاص وظیفه گزارش فوتبال را برعهده دارد.
محمدمعین روح‌الامینی دارای مدرک کارشناسی حسابداری است. وی فعالیت هنری خود را در سال 1394 آغاز کرد و دو فیلم کوتاه به نام‌های «شهر عسل» و «لئو» ساخته است.
شرکت در جشنواره‌های متعدد بین‌المللی و کسب 36 جایزه بین‌المللی، از جمله منتخب شصت‌و‌هفتمین جشنواره اوبرهاوزن آلمان (ورودی اسکار)، جایزه نقره‌ای بهترین فیلم از جشنواره Unknown روسیه، جایزه بهترین فیلم در دوازدهمین جشنواره فیلم Entretodos برزیل، جایزه بهترین فیلم جشنواره فیلم Andaras Traveling Film Festival ایتالیا، جایزه بهترین فیلم جشنواره New wave toronto تورنتو کانادا، جایزه بهترین فیلم از نگاه تماشاگران جشنواره Mister Vorky صربستان، جایزه اول بیست‌ودومین جشنواره Marano ایتالیا، برنده جایزه هیأت داوران و جایزه تماشاگران جشنواره Del Cinema Dei Diritti Umani di Napoli ایتالیا، جایزه ویژه هیأت داوران جشنواره روزنه ایران، جایزه بهترین فیلم کوتاه جشنواره فیلم FilmFest60 آمریکا، جایزه بهترین فیلم جشنواره Alto Vicentino ایتالیا، جایزه بهترین فیلم جشنواره Dytiatko اوکراین، جایزه هیأت داوران جشنوارهMusliz Film Festival استرالیا، جایزه هیأت داوران جشنواره Terrazza City of Film Festival اسپانیا، تقدیر ویژه هیأت داوران جشنواره One Shot ارمنستان.
به بهانه حضور «لئو» در فجر چهلم با این کارگردان به گفت‌و‌گو نشستیم.
معین روح‌الامینی در مورد روند خلق فیلم کوتاه «لئو» چنین گفت: «من قصه‌ای را داشتم که هرگز نشد که آن را بسازم؛ یک ایده‌ای داشتم که وقتی یک روز یک خبر واقعی را خواند، بسیار جذب آن شدم و به مرور که خبر را بیشتر دنبال کردم، احساس کردم چقدر این ماجرا با ایده‌ای که قبلا داشتم نزدیک است و چفت و بست می‌شود؛ به نوعی آن قصه واقعی را با ایده خودم ترکیب کردم و «لئو» شکل گرفت.»
وی سپس با بیان این‌که در چند سال اخیر در مورد این که فیلم کوتاه در جشنواره فیلم فجر باشد یا نه اصطلاحا دعواست چنین ادامه داد: «به نظر می‌رسد اساسا بخش فیلم کوتاه برای جشنواره فجر اهمیتی ندارد و انگار با اصرار مجبور شده‌اند فیلم کوتاه را در این جشنواره بگنجانند؛ کمااینکه تا سال قبل فیلم‌های کوتاه در جشنواره فجر حتا اکران هم نداشتند و نشست خبری هم نداشته‌اند، همچنین امسال که فقط اکران در کاخ جشنواره دارد بدون اکران مردمی و بدون نشست خبری. این تقاوت عمیقی است که بین فیلم کوتاه و بلند در این جشنواره قائل می‌شوند و دلیلش هم مشخص نیست. وقتی امسال برای اکران فیلم خودم در برج میلاد حضور پیدا کردم، اکران در سالنی به‌شدت بی‌کیفیت با ظرفیت بسیار محدود در زیرزمین برج بود! این در حدی بد بود که اگر فیلم را اصلا نمایش نمی‌دادند ما راضی‌تر بودیم. با فیلم‌سازان دیگر فیلم‌های کوتاه هم که صحبت می‌کردیم، همه ناراضی بودند و این برخورد به‌شدت زشت و نامحترمانه بود. آقای خزاعی اخیرا در صحبت‌هایشان ذکر کردند که چون این فیلم‌ها به‌تازگی در جشنواره فیلم کوتاه تهران نمایش داده شده‌اند ما دیگر ضرورتی برای اکران مردمی بخش کوتاه فجر ندیدیم؛ این به‌نظرم نگاه اشتباهی است چرا که در اکران‌های جشنواره فیلم کوتاه تهران هم خیلی از مردم برای تماشای فیلم کوتاه نمی‌روند و بیشتر فیلم‌سازان، عوامل و مخاطبان خاص هستند. حتا اگر مردم فیلم‌ها را دیده باشند هم این استدلال قابل قبولی نیست چون مثل این می‌ماند که در جشنواره فجر به مخاطبان بگویند هر فیلم را فقط یک‌بار اجازه دارید تماشا کنید؛ همینقدر بی‌پایه. متأسفانه تکلیف جشنواره فجر در بخش فیلم کوتاه مشخص نیست.»
کارگردان «لئو» در ادامه به تفاوت تجربه‌هایش از حضور در جشنواره‌های بین‌المللی خارج از کشور اشاره کرد و گفت: «مهم‌ترین و عمیق‌ترین تفاوت، اهمیتی است که جشنواره‌های خارجی برای فیلم کوتاه قائل هستند. مورد دیگری که من با آن برخورد کرده‌ام، جلسات متعدد گفت‌و‌گو ونقد و بررسی است که برای فیلم‌سازان فیلم کوتاه برنامه‌ریزی و اجرا می‌شود. چنین چیزی در جشنواره‌های داخلی یا برگزار نمی‌شود یا چندان که باید نیست.»
روح‌الامینی سپس اکران عمومی فیلم‌های کوتاه را ضروری و لازم دانست و بیان کرد: «در عصر حاضر تماشای فیلم کوتاه برای مردم بسیار لازم است؛ خصوصا که عموم مردم هنوز هم تعریف و تصویر درستی از فیلم کوتاه ندارند؛ اکثرا فکر می‌کنند فیلم کوتاه یعنی همین کلیپ‌های طنز که در اینستاگرام پخش می‌شود.. و وقتی برایشان توضیح داده می‌شود اذعان می‌کنند که هرگز فیلم کوتاه ندیده‌اند. در حالی که به‌لحاظ فرهنگی این که فیلم کوتاه در میان مردم شناخته و دیده شود بسیار مهم و لازم است.»
او در ادامه به نقش صدا و سیما در این رابطه اشاره کرد و دامه داد: « پیشنهاد من این است که در صدا و سیما برنامه‌ای ساخته شود و تایم روزانه‌ای به فیلم کوتاه و نمایش آن اختصاص داده شود تا در این مورد فرهنگ‌سازی عمومی شود.»
این کارگردان جوان صحبت‌هایش را با پرداختن به موضوع حمایت نهادها از فیلم‌سازان فیلم کوتاه چنین به‌پایان برد: «انجمن سینمای جوانان همیشه تأکید و فعالیت در حمایت از تولید فیلم کوتاه داشته است و همواره تلاش کرده است که از فیلم‌سازان جوان در عرصه تولید حمایت کند؛ ولی این‌که انجمن صرفا یک دوره‌ای (آموزشی) را برگزار می‌کند و بعد هم هزینه‌ای را تقبل می‌کند که فیلمی ساخته شود، کافی نیست. سالانه تعداد بسیاری فیلم کوتاه با تهیه‌کنندگی انجمن ساخته می‌شود ولی چه تعداد از آن‌ها آثار موفق و در خور توجهی هستند؟.. به‌نظرم انجمن باید در عرصه تولید فیلم کوتاه یک بازنگری اصولی داشته باشد وبرنامه بهتری برای حمایت از فیلم‌سازان فیلم کوتاه داشته باشد. این که در سال چند جشنواره برگزار شود و چند جایزه داده شود هم کافی نیست؛ به‌نظرم باید پس از برگزاری هر جشنواره یک بررسی و ارزیابی دقیق انجام شود و کم‌و‌کاستی‌های هرجشنواره و فیلم‌ها شناسایی شود و برایشان راهکارهای اجرایی برنامه‌ریزی و اجرا شود.»
