لیلی عاج عنوان کرد:
در گذشته تنوع ایده‌های جریان فیلم کوتاه بسیار بیشتر بود
آخرین اخبار
لیلی عاج نویسنده و کارگردان فیلم سینمایی «سرهنگ ثریا» که در چهل‌ویکمین جشنواره فیلم فجر، اولین اثر سینمایی خود را به نمایش گذاشت، درباره اهمیت جشنواره جریان سینمای کوتاه و تاثیر آن صحبت کرد.
به گزارش روابط عمومی انجمن سینمای جوانان ایران به نقل از روزنامه فرهیختگان، جشنواره بین‌المللی فیلم۱۰۰ بعد از چهار سال وقفه، در‌حال سپری کردن سیزدهمین دوره خود است و این جشنواره همواره محفلی برای حضور فیلمسازان و هنرمندان جوان به‌‌خصوص فیلم‌اولی‌ها بوده است. جوانانی که با ذهن‌هایی پر از ایده و با هدف خلق آثاری ماندگار قدم در این راه گذاشته و در کنار هم به رقابت می‌پردازند. شاید ساخت فیلم‌های کوتاه و راه پیدا کردن آن به جشنواره‌ها از دور کار آسانی به‌‌نظر بیاید اما خلق اثری که بتواند جریان داستان، هیجان، احساسات، پیام و اصل مطلب یک فیلم را در ۱۰۰ثانیه به مخاطب برساند، کاری دشوار و البته یافتن ایده خوب برای ساخت آن اثر کاری دشوارتر است.
جشنواره بین‌المللی فیلم۱۰۰ در دوره‌های پیشین خود نشان داد که این جشنواره قابلیت زیادی برای معرفی فیلمسازان و هنرمندان شایسته به‌دنیای جذاب سینما برای ساخت فیلم‌های بلند را دارد و همواره شاهد ظهور فیلمسازان بنام از دل این جشنواره بوده‌ایم. پس بهتر است به اهمیت این جشنواره برای فیلمسازان جوان اشاره کنیم، فیلمسازانی که تمام تلاش خود را برای حضور و دیده شدن در این جشنواره به کار می‌گیرند.
حضور کارگردان‌های فیلم‌اولی در چهل‌ویکمین جشنواره فیلم فجر گواه این مطلب است. کارگردان‌هایی که در عرصه ساخت فیلم کوتاه تجربه زیادی داشتند و در جشنواره فیلم فجر تجربه‌ها و ایده‌های خود را برای مخاطبان سینمای بلند به نمایش گذاشتند. در همین راستا با فیلمسازان جوانی که در چهل‌ویکمین جشنواره فیلم فجر اولین اثر خود را به نمایش گذاشتند درباره اهمیت جشنواره فیلم۱۰۰ و تاثیر آن در کیفیت ساخت آثار بلندشان گفت‌وگویی کردیم که در ادامه می‌خوانید.
لیلی عاج، کارگردان فیلم سینمایی «سرهنگ ثریا» از فیلمسازان فیلم‌اولی حاضر در جشنواره چهل‌ویکم فیلم فجر درباره تجربه ساخت فیلم ۱۰۰ثانیه‌ای گفت: همواره زمانی که درباره فیلم‌های خیلی کوتاه و یا همین آثار ۱۰۰ثانیه‌ای صحبت می‌شود، برای من مانند مواجهه با داستان‌های سه‌کلمه‌ای است. آدم از داستان‌های چند‌کلمه‌ای انتظار مشخصی دارد و نمی‌توان گفت روایت بلند سخت‌تر است و یا روایت کوتاه. بستگی به مضمون انتخابی دارد و اگر برای یک مضمون مشخص کارگردانی به‌درستی قالب فیلم ۱۰۰ثانیه‌ای را برای روایت انتخاب کرده باشد، قطعا کار ساده‌ای در پیش دارد اما اگر مضمونی که متناسب با این قالب نیست را انتخاب کرده باشد، قطعا کارش سخت می‌شود.
این کارگردان درخصوص علاقه خود به ساخت فیلم کوتاه ۱۰۰ثانیه‌ای گفت: تا‌کنون به این موضوع فکر نکرده‌ام. جشنواره فیلم ۱۰۰ سال‌هاست که برگزار می‌شود و خاطرم هست زمانی که در انجمن سینمای جوانان حضور داشتم هم این جشنواره برگزار می‌شد. این جشنواره ۱۳ساله حالا عمری سپری کرده است و هیجان ساخت فیلم‌های ۱۰۰ثانیه‌ای همچنان وجود دارد، اما هنوز ایده‌ای به ذهنم نرسیده است. فکر می‌کنم همه چیز در یک لحظه درخشان اتفاق می‌افتد. لحظه‌ای که ناگهان ابتدا، میانه و پایان یک داستان را پیدا می‌کنید.
او ادامه داد: در برخی فیلم‌هایی که در جریان سینمای کوتاه در سال‌های اخیر مشاهده کرده‌ایم گویی فیلمساز می‌خواهد تسلط تکنیکال خود را به رخ مخاطب بکشد که در‌قالب به‌کارگیری بازیگران حرفه‌ای و یا حرکت‌های عجیب‌و‌غریب دوربین نمود پیدا می‌کند، اما همچنان احساس می‌کنم تنوع ایده‌ها در گذشته بسیار بیشتر بود. درباره فیلم‌های ۱۰۰ثانیه‌ای که به‌ضرس‌قاطع می‌توان گفت تنها عامل تعیین‌کننده ایده اولیه است. گاهی یک ایده آنقدر درخشان است که حتی اگر با یک دوربین ثابت هم آن را ثبت کنید، کار خودش را می‌کند و روی مخاطب تاثیر می‌گذارد. آنچه باعث می‌شود یک اثر تا سال‌ها در ذهن مخاطب باقی بماند و مانند یک ضرب‌المثل تکرار شود، یک ایده ناب است. از این منظر است که فیلم ۱۰۰ثانیه‌ای برای من تبدیل به تجربه‌ای درخشان می‌شود. به همین دلیل تا زمانی که آن ایده درخشان را پیدا نکنم، اراده‌ای برای ساخت فیلم ۱۰۰ثانیه‌ای نخواهم داشت، اما اگر به چنین ایده‌ای برسم حتما این کار را خواهم کرد.
وی افزود: امروز ساخت فیلم‌های ۱۰۰ثانیه‌ای کمی سخت هم شده است. خیلی فیلم‌ها در‌قالب همین آثار ۱۰۰ثانیه‌ای در شبکه‌های اجتماعی و در فضای مجازی بازنشر می‌شود و گاهی در مقابل آنها این سوال به ذهن می‌رسد که من چه چیزی باید بسازم که از همه این آثار پیشی بگیرد و جلو بزند؟ باز هم به اهمیت ایده می‌رسیم و به همین دلیل معتقدم ساخت فیلم ۱۰۰ثانیه‌ای از منظر یافتن ایده جذاب، کار بسیار سختی شده است.
عاج در پایان درباره نقش جشنواره‌ها در فرآیند رشد یک فیلمساز گفت: آنقدر اتفاقات و رخدادهای هنری به‌سرعت می‌آیند و می‌روند که گاهی ما فراموش کنیم که در چند دوره گذشته یک جشنواره، چه فیلمسازی عنوان بهترین فیلم کوتاه را به‌دست آورده است. تنها چیزی که می‌تواند در مسیر رشد به یک فیلمساز کمک کند، خودش است. مهم این است که به‌عنوان کسی که هدفت فیلمسازی است، چقدر در طول روز ورودی جدید داری و فیلم می‌بینی و کتاب می‌خوانی. معاشرت با آدم‌هایی که می‌توانند تجربه زیسته خود را در اختیارت بگذارند و دانش فنی‌ات را ارتقا دهند در این زمینه تاثیرگذار است. یک فیلمساز مدام باید با خود تکرار کند؛ ای که مرا خوانده‌ای، راه نشانم بده. جشنواره‌ها در این مسیر تاثیر کوتاه‌مدت دارند و خیلی زود می‌تواند اثرش از بین برود.
