جستجو

پروانه احمدی[1]

Prvnhahmadi61@gmail.com

 

 

 

چکیده

فیلم کوتاه، تصویری از موقعیتی خاص یا بیان لحظه‌هایی از واقعیت است که روی جزئیات تمرکز می‌کند و در یک مقطع کوتاه زمانی به یک ایده‌ی تصویری عمیق می‌پردازد. روایت داستان‌های موجز و کوتاه با استفاده از ابزارهای شاعرانه و ایماژها از تمهیدات تولید فیلم کوتاه است و این ویژگی در شعرهای کوتاه یانیس ریتسوس نیز به شکل قابل تأملی وجود دارد. روایت و وجود خرده‌روایت‌ها عنصر برجسته و ناگسستنی شعرهای او است. او استاد فضاسازی‌های سینمایی است. فضاهایی که اغلب سوررئالیستی است. خواننده با خواندن شعرهای ریتسوس احساس می‌کند در تاریک‌خانه‌ای نشسته است و فیلم‌های کوتاه و رؤیاگونه‌ای می‌بیند که در ظاهر ارتباطی با هم ندارند، اما رشته‌ای نامرئی در میان این فیلم‌ها وجود دارد که اندک‌اندک بیننده را وارد دنیای پر از امیدها و هراس‌ها و زیبایی‌ها و زشتی‌های شاعر می‌کند. او در شعر حرف نمی‌زند بلکه تجسم می‌بخشد. او عناصر شعر را همچون طراحی صحنه با میزانسنی دقیق می‌چیند. شخصیت‌ها نیز در آثار او دارای تضاد، کنش و واکنش هستند. در این پژوهش تلاش شده تا نمونه‌هایی از مجموعه شعرهای ریتسوس از منظر جلوه‌های سینمای کوتاه مورد بررسی قرار گیرد و مسأله‌ی آن، طرح شاخص‌ها و شواهدی مبتنی بر وجود جنبه‌های سینمایی در شعرهای او است. روایت ریتسوس از موقعیت‌های داستانی کوتاه و غیر منتظره و توصیف او از صحنه، قاب‌بندی و اندازه‌ی نماها، حالات شخصیت، نقطه‌ی دید و صداهای محیطی از مواردی است که گمان قابلیت‌های سینمایی شعرهای او را تأیید می‌کند.

 

واژه‌های کلیدی: سینما، فیلم کوتاه، شعر، یانیس ریتسوس

 

 

[1]  کارشناس ارشد ادبیات نمایشی، دانشگاه تربیت مدرس.

 

 

متن کامل مقاله

موفقیت فیلم کوتاه «آخرین شیهه‌ی ...
در روزهای پایانی اسفند نهمین هفت...
گستره وحشت
حسن خمسه سرپرست انجمن سینمای جوا...
پایان فیلمبرداری فیلم کوتاه «مهم...
جایزه بهترین کارگردانی جشنواره س...

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *