یک فیلمساز و مدرس سینما معتقد است الگوبرداری از سینمای بلند در فیلم کوتاه در سال‌های اخیر به محدودیت خلاقیت در این حوزه منجر شده است.
به‌گزارش روابط‌عمومی انجمن سینمای جوانان ایران به نقل از پانا، فرهاد پروین فیلمساز و مدرس انجمن سینمای جوانان ایران در گفتگو با پانا درباره فرآیند و ظرفیت‌های آموزش در اهواز بیان کرد: «دفتر اهواز انجمن در چند سال گذشته همواره بیشترین تعداد متقاضی را جذب کرده است. این درحالی است که هم هنرستان هنرهای زیبا در اینجا فعال است و هم هنرستانی دخترانه نیز به‌تازگی تاسیس شده است، از سویی دیگر آموزشگاه‌ها و مراکز خصوصی هنری نیز در اهواز فعالیت دارند و اوضاعشان به لحاظ پذیرش هنرجو و سطح کیفی خوب است. این بخش‌ها حتی در دوران کرونا نیز فعال بودند و اهواز این ظرفیت را برای برگزاری دوره کامل فیلم‌سازی دارد که ۲۷ آبان برگزار خواهد شد.»
وی درباره نقش و جایگاه انجمن سینمای جوانان ایران در امر آموزش و توسعه عدالت آموزشی در شهرهایی غیر از پایتخت ادامه داد: «من معتقد به ورود به سینما از حوزه آموزش هستم تا این که صرفا یک هنرجو بخواهد به‌طور تجربی وارد فضای فیلم‌سازی شود بنابراین نقش انجمن سینمای جوانان ایران در شهرستان‌ها به‌دلیل کمبود تجهیزات فنی و نیروی انسانی متخصص نسبت به تهران و دسترسی کمتر به مراکز آموزش خصوصی سینما پررنگ‌تر می‌شود و این نهاد باید خلاها را پر کند.»
این فیلمساز عنوان کرد: «اهمیت ایفای این مسئولیت در سطحی وسیع‌تر در اهواز دیده می‌شود. زیرا در این شهر به جز دفتر انجمن سینمای جوانان ایران تنها یک آموزشگاه خصوصی سینمایی فعال است و مدرسان آن مجموعه هم به آقای سیادت که خود مدیر اسبق دفتر انجمن بوده است مدیریت می‌شود و در واقع همبن موضوع باعث شده به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم فیلم‌سازان اهوازی از بستر همین جریان فیلم کوتاه به سینمای بلند معرفی شوند.»
پروین درباره ضرورت پرداختن به ژانر در سینمای کوتاه و بلند گفت: «وجود ژانرهای متنوع در فیلم‌کوتاه از یک منظر خوب بسیار خوب است و آن هم مقدمه‌ای است که برای ورود جوانان فیلمساز به سینمای حرفه‌ای ایجاد می‌کند اما اگر فیلم کوتاه را به خودی خود یک گونه مستقل در نظر بگیریم این تصمیم ارزشمند است اما شاید ضروری نیست، زیرا خلاقیت به خودی خود به‌عنوان یک امکان هنری برای فیلمساز مهم‌تر است و این خلاقیت همواره در سینمای کوتاه وجود دارد؛ چیزی که در سینمای وابسته به گیشه احساس نمی‌شود. همچنین استفاده از الگوهای فیلم بلند در سینمای کوتاه در سال‌های اخیر زیاد دیده شده است که این خود یکی از مصادیق محدود‌شدن خلاقیت در فیلم کوتاه بوده است.»
